Erg graag gelezen, wat een aanrader!

Connie Palmen brengt in deze essaybundel een saluut aan voornamelijk vrouwelijk kunstenaarschap. Portretten van 10 vrouwen en 1 man passeren de revue, en waardoor ik nu ook werken van deze bekende namen wil gaan lezen. Het zijn haar eigen voorbeelden, maar ze beschouwt hen niet kritiekloos en tegelijkertijd ook met veel mededogen. Al deze kunstenaars overtraden de grenzen van wat er in hun tijd van hen verwacht werd binnen de toen heersende moraal. Onder andere Virginia Woolf, Marilyn Monroe, Olivia Laing, Joan Didion en Sylvia Plath komen aan bod, en hoe getroebleerd hun leven er uitzag tijdens en vanwege hun kunstenaarschap. Ze legt uit waarom ze Philip Roth zo bewondert, ook al zou je als vrouw moeten afknappen op zijn gedrag, o.a. zijn overspel.

Het eerste deel bevat de essays die al in de Volkskrant gepubliceerd werden maar ze werden bewerkt en uitgebreid. Het tweede deel bevat de essays die eerder werden opgenomen in het boekenweekessay 'De zonde van de vrouw' dat ik al eerder las. Een opfrissing van deze stukken was echter geen tijdverlies. De thema's waar Palmen zelf ook zo mee worstelt in verband met haar schrijverschap, komen hier uiteraard aan bod. De levens die in deze bundel zijn opgenomen bevatten heel wat drama, en zijn stuk voor stuk ook erg boeiend en ontroerend.