Ik heb geleefd

VIOLETA. Isabel Allende. ****

Deze grootse roman is één lange brief aan degene die Violeta, aan het eind van haar leven, nog het liefst op aarde is. Ze heeft bemind en ze heeft getreurd. Liefdes en verliezen hebben haar gelittekend maar ook geboetseerd. De pijnpunten in haar leven werden ook de keerpunten.

Een parallel voltrekt zich in het politieke en sociale klimaat.

Een wereld en een land in beweging. En daarin zij. Violeta. Een sterke vrouw, maar niet zonder zachtheid. Aanvankelijk een beetje blind en naïef voor wat om haar heen gebeurt, daarna een vrouw die ziet, hoort en doet wat ze kan.

Een moderne vrouw die haar mannetje leert staan in een wereld die nog altijd door mannen wordt geregeerd.

Een dochter, een zus, een moeder, een grootmoeder. Een geliefde, een vriendin.

Een feministe.

Boeiend, aangrijpend, een tijdsdocument.

Vooral een testament van een oude vrouw die terugblikt op haar leven: dit is wie ik ben, dit is mijn nalatenschap voor jou. Dit is de weg die ik heb afgelegd.

Non, je ne regrette rien… Ze heeft fouten gemaakt en heeft eruit geleerd. Het leven heeft haar gelouterd.

Een epos in de goede oude traditie.