Verdriet is een ding met veren
In 'Verdriet is het ding met veren' van Max Porter maken we kennis met een vader (bewonderaar en kenner van het werk vanTed Hughes) en zijn twee zoontjes na de plotse dood van hun moeder.
Er is ook de denkbeeldige kraai die pas zal opkrassen wanneer wanhoop plaatsmaakt voor verdriet. Kraai houdt de vader met twee voeten op de grond, ruimt op, ondersteunt en maakt het leven draaglijk. Dit boek geeft inderdaad een intens rauwe blik op rouw.
En ja, wat helpt er als we verdriet hebben of rouwen...literatuur...en hoop: ook het ding met veren..
Ik wil nu misschien ook wel de mythische dichtbundel 'Kraai' van T. Hughes leren kennen waarmee ook hij zijn verdriet en rouw probeerde vorm te geven.
PS : Ik ben onder de indruk van de vertaling trouwens
Synopsis
Twee broertjes en hun vader vinden, na de dood van hun moeder en echtgenoot, bij hun rouwverwerking steun bij de kraai Crow uit de gedichten van Ted Hughes.
