de enorme culturele diversiteit van volken in de wereld.

Massimo Centini (1955), afgestudeerd in Culturele antropologie aan de faculteit of Letters and Philosophy van de Universiteit van Turijn.ij werkte onder contract bij universiteiten en Italiaanse en buitenlandse musea. Onder de meest recente activiteiten: gecontracteerd in de Afdeling "Etnografische kunst" van het Museum van Natuurwetenschappen van Bergamo; heeft hij Culturele Antropologie aan het Design Institute of Bolzano. Hij heeft tal van studies uitgevoerd, vooral rond de antropologie van de kunst. Momenteel werkt samen met de Popular University of Turijn waar hij een leerstoel bekleedt Hij schrijft voor "Avvenire", "TuttoScienze" en "La Stampa" en werkt samen met Radio Rai en hij is auteur en samensteller van prachtige boeken waaronder The UNESCO Intangible Cultural HeritageCultural Practices and Expressions of our Legacy . Het Werelderfgoedverdrag bestaat sinds 1972 en is bedoeld om cultureel en natuurlijk erfgoed dat van unieke en universele waarde is voor de mensheid beter te kunnen bewaren voor toekomstige generaties. Het Werelderfgoedverdrag is het meest bekende verdrag van UNESCO en inmiddels door 193 lidstaten ondertekend. De landen die het verdrag hebben geratificeerd, hebben met elkaar afgesproken dat zij zich zullen inzetten voor identificatie, bescherming, behoud, het toegankelijk maken en het overdragen aan komende generaties van cultureel erfgoed binnen hun landgrenzen. De Unesco Conventie voor de borging van het immaterieel cultureel erfgoed van 2003 wil immaterieel cultureel erfgoed levend houden en koesteren. Dit 'levend erfgoed' is een bron en uiting van culturele identiteit en diversiteit. Immaterieel cultureel erfgoed bestaat in allerlei vormen, zoals mondelinge overleveringen, muziek en dans, rituelen, feestelijke evenementen, sociale praktijken, kennis en toepassingen in verband met de natuur en het universum, of de vaardigheden van ambachten. Meer dan 170 lidstaten zijn partij bij de Unesco Conventie voor de borging van het immaterieel cultureel erfgoed. Ook België is sinds 2006 heeft dit verdrag geratificeerd. Landen die toetreden tot de Conventie, engageren zich om het immaterieel cultureel erfgoed op hun grondgebied te inventariseren en met passende maatregelen te helpen beschermen. Dat is een opstap naar het borgen van het immaterieel cultureel erfgoed. Daarbij streeft de Conventie naar respect voor dit erfgoed van gemeenschappen, groepen en individuen. Verder wil de Conventie op lokaal, nationaal en internationaal niveau een verhoogd bewustzijn stimuleren voor het belang van het erfgoed. Ten slotte genereert zij internationale samenwerking en begeleiding. In België zijn er meerdere inventarissen van immaterieel cultureel erfgoed en meer bepaald voor Vlaanderen, voor Wallonië-Brussel, voor de Duitstalige Gemeenschap en voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Op basis van die inventarissen kan ons land nominaties voordragen voor één van de drie internationale erkenningslijsten die Unesco in het kader van de Conventie opstelt. De eerste is de Representatieve lijst van het immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid die streeft naar meer bekendheid en bewustwording van het belang van immaterieel cultureel erfgoed. Deze lijst is een instrument om dit waardevolle erfgoed te vrijwaren. De lijst wil de wereldwijde culturele diversiteit en de menselijke creativiteit weerspiegelen. Tegenwoordig staan er zo’n 400 gebruiken op de lijst uit meer dan 100 landen. De lijst toont de enorme culturele diversiteit van volken in de wereld. In dit prachtige boek worden hoogtepunten uit de lijst getoond en beschreven. Door de interessante tekst en prachtige foto’s gaat de lezer op in de wereld van traditionele bekende en onbekende gewoontes van de mens. De diversiteit is groot, ruim 60 voorbeelden uit de hele wereld waaronder de bereiding van Armeens brood, de Chinese Muur, de polyfone zang van Georgië, het mediterrane dieet en de zandtekeningen van Vanuatu,het molenaarsvak in Nederland, de zijdeteelt in China ,de Tango in Argentinië, de kunst van de "pizzaiuoli" - de pizzabakkers van Napels, het carnaval van Bazel, de Rebetiko-muziek van Griekenland, het Japanse kabuki-theater, de viering van de Dag van de Doden in Mexico, de Braziliaanse capoeira, Chinese schaduw poppenspel de massale hindoeïstische pelgrimage van geloof, Kumbh Mela enz. Ondanks hun duidelijke ongelijkheid, worden deze zaken ze allemaal beschermd door UNESCO, de supranationale organisatie die verantwoordelijk is voor het behoud van het gemeenschappelijke culturele erfgoed van de mensheid, het te beschermen tegen verdwijning en het behoud ervan voor toekomstige generaties. Dit bijzonder mooi uitgegeven fotoboek en prachtige illustraties zullen u begeleiden bij uw ontdekking van de lijst van immaterieel cultureel erfgoed; een reis die je ogen zal openen voor de culturele rijkdommen van onze planeet .