Een internationaal getint verhaal
Zomer 1996: De jonge schrijfdocente Anna geeft masterclasses aan vier jonge schrijfstudenten. Wat start als schrijflessen op de derde verdieping van haar ouderlijk huis ontwikkelt zich tot een vriendengroep. Diepe gesprekken over pijn, verlangen, verleden en toekomst. Wanneer de zomer voorbij is, stappen de vrienden verder op hun eigen levenspad. Anna blijft worstelen met een gemis naar die zomer. Jaren later krijgt ze de vraag om een biografie te schrijven van de inmiddels beroemde auteur Bruce.
2018 Anna is getekend door haar verleden. Een beter beeld krijgen van haar overleden moeder overheerst haar volwassen leven. Billie, dochter van voormalige studenten en vrienden, Emily en Bruce, heeft ook vragen over de laatste dagen van haar vader. Wanneer Billie in de klas van Anna opduikt, zou Anna liever willen vluchten voor het geheim dat ze al jaren meedraagt. Geheim of herinnering…..
Vanaf het begin hangt er een soort melancholie over het verhaal. Een heimwee naar échte herinneringen en een onzekerheid die de karakters tekenen en ontwikkelen. De pen van Kathy Mathys weet deze emotie en ontwikkeling doorheen de dialogen te laten sijpelen. De bloemrijke en volle taal is een genot om te lezen. Citaten met een diepere onderlaag zijn een puur plezier, en nodigt uit om ‘Tot het glinstert’ te herlezen. De taal en de onderlaag katapulteert je ook terug naar de boeken van Sally Rooney. Een psychologisch relaas over wat mensen voor elkaar kunnen betekenen. Maar ook de keerzijde van de medaille schuwt de schrijfster niet. Welke donkere invloed hebben herinneringen? Knap neergezet! Tot het glinstert is een zeer verrassend universeel verhaal.
