2 passages uit "Het hemelse gerecht" van Renate Dorrestein: Romans leren ons over het leven, en vooral over de onontkoombaarheid van conflict en confrontatie. Ze leren ons de nachtzijde van het bestaan te accepteren. En al doende spijkeren ze ons ontoereikende repertoire een beetje bij. We worden er een completer mens door, beter in staat onszelf en elkaar te begrijpen, te vergeven, te verdragen. O, de troost van een roman waarin de personages ook maar wat aanmodderen en feilbaar zijn. - We hebben verhalen nodig, zei haar oma altijd. Om onze daden te eren en onze liefdes recht te doen. Om onze verwarring te ontrafelen. Om bij de personages de kunst af te kijken. Om de schoonheid van de taal te ervaren.