een denken dat verbroedert met het wild
Nastassja Martin is een antropoloog die gespecialiseerd is in Arctische populaties. Ze is geïnteresseerd in het idee van animisme bij deze mensen die het dichtst bij dieren staan, tot de dag, 25 augustus 2015, dat ze het onderwerp wordt van één van de verhalen die ze transcribeert: ze ontmoet een beer in de bergen van Kamtsjatka, die haar ernstig erwondt.
Haar gezicht is misvormd, haar kaak gebroken door de beet van de beer. Vanaf dat moment wordt ze geconfronteerd met Russische doktoren en de beschuldigingen van spionage waarvan het Russische leger haar verdenkt: wie overleeft de aanval van een beer?
Ze dacht dat haar beproeving voorbij was toen haar terugkeer naar Frankrijk gepland stond. Maar dit was slechts het begin van een Frans-Russische medische strijd, daarna die tussen de Franse ziekenhuizen onderling. Desondanks vraagt Nastassja zich af wat de beer in haar is en wat de redenen zijn voor haar ontmoeting met het dier. Ze zoekt de antwoorden op haar vragen om haar reconstructie te voltooien. Nastassja Martin houdt van het oorspronkelijke leven in koude, verlaten streken. Ze voelt zich aangetrokken tot de bergen en nog meer tot de diepe bossen, omdat ze daar voelt dat er een "behoefte buiten de mensen" is en dat we niet de enigen zijn die "voelen, denken, horen" in het struikgewas.
Martin werd gered door Evens en Russische chirurgen. In 2017 keerde ze terug naar “haar Even familie”. Met haar praten over de 'archaïsche ontmoeting' was de belangrijkste fase in het langzame genezingsproces.
Het boek van de 35-jarige auteur is een diep ontroerend, zeer persoonlijk document. Ze spreekt over haar "innerlijke melancholie", die zelfs de verste expeditie niet kon genezen, en over het verdriet om de wereld overal te zien instorten.
Martins dagboekachtige vertelling getuigt van de inspanning om de archaïsche 'clash' psychologisch en mentaal in haar leven te integreren, en laat ons, de lezer, kennismaken met een denken dat verbroedert met het wild. De Evens geloven in het bestaan van "gemengde zielen". Voor haar werd de Franse vrouw van haar keuze "getekend" door de beer en voortaan voorbestemd om "tussen de werelden" te leven.
Dit filosofisch essay leest als een roman alhoewel het toch stevig verankerd is in de wereld van de antropologie en het animisch denken.
Synopsis
Persoonlijk essay naar aanleiding van de bijna fatale ontmoeting die de antropoloog had met een beer tijdens een onderzoeksreis naar Kamtsjatka. De auteur beschrijf haar lange reis naar herstel en haar innerlijke zoektocht naar de grenzen tussen mens en dier.
