Een parel van een novelle over de fragiliteit en de bruutheid van het leven
Deze novelle is zoals de definitie het wil kort, maar ook aangrijpend. We maken kennis met een zwervende oude man die wantrouwig is tegenover alles en iedereen en alle andere mensen wil vermijden. Hij wandelt door zijn 'eigen vallei' en raakt tijdens de winter ingesneeuwd samen met een hond die is komen opdagen om hem gezelschap te houden. Ze ruziën over het beschikbare brood en de wijn, omdat hun voorraden maar ook hun woorden uitgeput raken.
Er zitten tragische zowel als grappige, lichte scènes in als de man de hond aan het bedreigen is of tegen hem moppert en zeurt, maar hem toch binnen neemt in zijn armoedige onderkomen als de winter inzet.
De lente brengt een grimmige ontdekking: een mannenvoet steekt uit de smeltende sneeuw. Van wie is het? De greep op de realiteit van de dwalende oude man, die tekenen van dementie begint te vertonen, wankelt en verslechtert.
Adelmo Farandola, zoals de man heet, maakt steeds meer zijn levenslijn los en kruipt onder je huid of bezorgt je kippenvel.
"Honger, Kou en Slaap zaten tegenover hem, gehuld in donkere vodden. Ze hadden normale gezichten, keken vermoeid. Ze waren door hun argumenten heen en zaten elkaar stiekem aan te kijken, duidelijk niet op hun gemakt. 'Willen jullie weg?' lachte Adelmo Farandola in zijn koorts. 'Nee toch, blijf nog even, jullie houden me gezelschap! Niet weggaan, anders word ik kwaad. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar!'"
Dit is een bekroonde novelle uit Italië die al in verschillende talen werd vertaald. Erg mooi maar met een ietwat verwarrend einde dat net als bij die Fransman die over de dreiging van besneeuwd gebergte schrijft, Jean-Baptiste Andrea, op de grens tussen leven en dood wordt beleefd. Het land exporteert dus niet alleen haar zonnige 'dolce vita' maar ook dit soort prachtig geschreven boeken.
De vertaling is onopvallend neutraal waardoor ze waarschijnlijk net heel goed geschreven is door Hilda Schraa en Manon Smits.
Synopsis
Een man die in de bergen woont en alleen af en toe bezoek krijgt van de jachtopziener, krijgt gezelschap van een zwerfhond; als in het voorjaar de sneeuw begint te smelten ontdekt hij een voet die uit de sneeuw steekt.