Een ode aan de verpleegkundigen van het Medical Air Evacuation Transport Squadron van WO II

Het Medical Air Evacuation Transport Squadron (MAETS) is een dienst van het Amerikaans leger dat voor het eerst actief werd in 1943 met als doel gewonde soldaten van het front met vliegtuigen over te brengen naar ziekenhuizen. De meeste bemanningsleden verpleegkundigen, vooral vrouwen.

Steel wil een hulde brengen aan de verpleegsters. Het was een fysiek en emotioneel zwaar werk, omdat ze voortdurend contact hadden met soldaten met zware oorlogsletsels, maar bovendien was het gevaarlijk. Heel wat vliegtuigen werden door de Duitsers neergeschoten.

Steel is een schrijfster van boeken met een romantische inslag, al dan niet verpakt in een spannend verhaal. Ze heeft er al heel wat geschreven en heeft een hele schare trouwe lezers, wellicht door haar vlotte schrijfstijl.

Steel vertelt in de eerste plaats een verhaal en ze doet dit met verve. Het MAETS is een dienst die wel degelijk bestaan heeft en hier waren heel wat vrouwelijke verpleegkundigen actief, maar ze schrijft geen geschiedkundige werken, zodat ze zich heel wat “vrijheden” veroorlooft.

Ze volgt in deze roman zes jonge vrouwen met zeer diverse achtergronden en beschrijft hun redenen om zich in te zetten voor deze dienst. Ze doet dit in haar eigen stijl, maar wat ze wil vertellen is op zich al zo extreem en beladen dat de hoeveelheid drama en romantiek zeer binnen de perken blijft. Voor mij is dit zonder enige twijfel haar beste werk.

Deze roman beschrijft niet in de eerste plaats de ellende die een oorlog teweegbrengt, maar spitst zich toe op de hulpverleners en hun strijd om ondanks alles door te gaan. Het leed dat werd berokkend is voelbaar. We kunnen maar zo gelukkig zijn dat we een generatie zijn die niet betrokken zijn geweest in zo'n oorlog.