Een typische Louis. Aanrader
Ik lees niet veel boeken van mannelijke schrijvers maar voor Louis maak ik graag een uitzondering.
Wie, net als ik, bijna al zijn boeken las kent zijn moeder Monique al een beetje. Fijn om weer over haar te lezen in Monique ontsnapt. Verwacht je niet aan een dagboekachtig relaas, hoewel het verhaal waargebeurd is. In wezen gebeurt er voor ons lezers niet zo heel veel: Édouard helpt zijn moeder ontsnappen uit een gewelddadige relatie. Nadat ze eerder al ‘ontsnapt’ is uit haar ongelukkige huwelijk met zijn vader.
Van het huilende telefoontje tot een paar maanden later als ze eindelijk een plek voor zichzelf heeft, volgen we haar door de ogen van haar zoon. Ogen die alles zien en dat voor ons op papier vertalen. Met verwijzingen naar de ‘Room of one’s own’ van Virginia Woolf, stukjes uit telefoongesprekken, en maatschappijkritische analyses.
Dit boek gaat over Édouard en zijn moeder Monique maar het gaat ook over de maatschappij waarin wij leven en waarin het voor vrouwen nog altijd heel moeilijk is om uit hun persoonlijke hel te ontsnappen als ze niet in de juiste wieg geboren zijn. Een typische Louis dus. Aanrader.
Synopsis
Een indringend portret dat een zoon geeft van de gecompliceerde verhouding met zijn moeder, een vrouw die meerdere malen moest ontsnappen aan huiselijk geweld en heeft leren leven met wreedheid en ongelijkheid.