een ongeziene positiviteit

Citaat: "Ik had nooit gedacht dat het met Vilnius, mijn eerste halte, liefde op het eerste gezicht zou worden. Ik zat op het plein voor de Sint-Catharinakerk, waar het elke dag feest lijkt door de ¬straatmuzikanten en kon alleen maar onder de indruk zijn. Op een zonnige dag, onder de schaduw van haar barokke toren, waan je je er in Italië. De gehele binnenstad vertelt verhalen van ¬honderden jaren geleden. Het ¬kriebelde gewoon om hier verder op ontdekking te gaan. Ik ben er twee maanden gebleven en ondertussen ben ik al ontelbare keren naar Vilnius teruggekeerd."

Van de Baltische Staten is Litouwen het minst bekend. Kurt Van Eeghem (1952) reisde door dit land en publiceerde dit boek om hier wat aan te doen. Héél beeldend beschrijft hij zijn reis door de geschiedenis en het landschap van Litouwen, dat sinds een aantal jaren lid van de EU is. In het verleden werd het overheerst door omringende landen, met name Polen, Rusland en Duitsland. De historie van Litouwen is dan ook dramatisch, vooral onder de Russische bezetting. Maar ook de Duitsers vermoordden er 220.000 joden in korte tijd in 1941. Sinds 1991 is het weer zelfstandig en het culturele leven bloeit er in het bijzonder in architectuur en kunst. De steden Vilnius en Kaunas nemen daarin het voortouw. “Vilnius kan iedere 700 inwoners een andere kerk aanbieden. Om de 500 meter staat er wel een. En elke zondag zitten ze nog steeds bomvol. Als je als Vlaming wil weten hoe het er in de jaren 50 bij ons aan toeging in een katholieke kerk, dan kan je het daar tijdens een dienst nog helemaal ¬beleven. “Op een veertigtal kilometer ten ¬westen van Vilnius kun je in Trakai de middeleeuwse burcht van Vytautas de Grote (1) bezoeken, die in het midden van het Galvemeer ligt. “Vilnius is omgeven door meren. Met haar steigers en stranden heeft het Balžis-meer alles wat een ¬zwemtoerist verlangt. “Voor een onvergetelijk panorama over de stad moet je de Gediminas-heuvel beklimmen of de kabelbaan nemen. Aan de voet staat het ¬groothertogelijk paleis, bovenop de Gediminas-¬toren, zowat het nationaal symbool van Litouwen.” “De stad ademt het hele jaar door ¬cultuur, van opera tot volksmuziek en streetart, maar één keer per jaar wordt dat nog extra in verf gezet tijdens Kultūros naktis. In elke zaal, op elke hoek van de straat en op elk plein stuit je dan wel op een leuk concert.” “Litouwen kent een majestueuze, maar ook zeer complexe en wrede geschiedenis. Om die beter te begrijpen is het KGB Museum een aanrader. Een gigantisch gebouw waar de SS zich tijdens WO II vestigde en later de KGB. Zij hebben veel onheil aangericht in de stad; het bloed hangt er bij wijze van spreken nog aan de muren. Het is geen morbide plek hoor, maar je komt wel buiten met een stomp in je maag.” “Hoewel Kurt het liefst door de oude binnenstad ¬flaneert , steekt hij af en toe ook de Neris-rivier over naar het nieuwe stadsdeel met zijn wolkenkrabbers te gaan. Vooral omdat daar het Museum voor Hedendaagse Kunst zit. Hij ontdekte er genieën als Mikalojus Konstantinas Ciurlionis, een van de belangrijkste kunstenaars die ooit in Vilnius woonde. Er leeft onder de jonge generatie een ongeziene positiviteit. Ze gaan niet gebukt onder hun geschiedenis, maar kijken met een open blik naar de toekomst én naar Europa. Met Kurt Vilnius verkennen is een heel mooie en aparte belevenis.