Tieners, familiebanden en troost
Wanneer Diane, een “maman poule” het zelf heel moeilijk heeft omwille van het vertrek van Seb, haar partner, realiseert ze zich dat haar dochter Lou, het nog veel zwaarder heeft. Ze zet alles op alles om haar te helpen ook al moet ze hiervoor de confrontatie met de demonen van haar jeugd aangaan.
J’en suis arrivée à la conclusion suivante: on n’aime jamais trop son enfant. On ne lui dit jamais assez qu’il est formidable. La vie se chargera bien assez tôt de lui faire penser le contraire. Tu en sais quelque chose.
…
“Les enfants ne sont pas un prolongement de nous. Je le sais maintenant: on peut les accompagner, mais on ne peut contrôler ni ce qu’ils sont, ni ce qu’ils font. Laisse une chance à ta fille de croire qu’elle est libre de devenir qui elle veut”
Enkele jaren geleden, las ik de ene “Grimaldi” na de andere. Ik had het moeilijk en had nood aan wat luchtigere, troostende verhalen. Intussen volg ik haar samen met 223d anderen ;-) op Instagram en kijk ik elk jaar mee uit naar haar volgende roman.
Ze schrijft over het gewone leven met veel aandacht voor familiebanden, relaties en gaat moeilijke thema’s niet uit de weg. Haar verhalen zijn herkenbaar, haar stijl is vlot en af en toe echt grappig. Enfin, of het nu “chicklit” is of niet, ik ben fan…
Virginie Grimaldi ( 1976) is een van de meest populaire auteurs in Frankrijk, veel van haar werken zijn vertaald, enkele ook in het Nederlands bv “ Ooit zal je het begrijpen” , “Onder de sterren” en “Groter dan de hemel”(verschijnt op 7/10)
