komedie van het heroïsche, het tragische en het werkelijk bizarre.
James Purdy (1914-2009) heeft zowel romans, gedichten als toneelstukken geschreven; zijn werk is echter weinig bekend, al heeft hij een kleine schare toegewijde lezers, en dit niet enkel in de Engelstalige wereld. Werken van Purdy werden in ruim dertig talen vertaald. Hij hanteert een zeer eigenzinnige, duistere stijl; de toon is vaak ironisch of satirisch, en de verhalen zijn grotesk of bevreemdend. Dikwijls zit er een homo-erotische ondertoon in. De personages van Purdy gedragen zich soms bizar; het is niet duidelijk waarom ze iets doen, of waarom ze met elkaar te maken krijgen.
Op het eerste gezicht is I Am Elijah Thrush het verhaal van Millicent De Frayne en haar sensationele halve eeuw campagne om de liefde van Elijah Thrush te winnen. Elia is, na het leven van talloze mannen en vrouwen te hebben verwoest, eindelijk verliefd op zijn achterkleinzoon Bird of Heaven. Om een ongewone gewoonte te ondersteunen, stemt een jonge zwarte man, Albert Peggs, met tegenzin in om hun opmerkelijke verhaal te vertellen. Het is in dit verhaal dat de ambities, verlangens en ware aard van Elia, Millicent en Albert aan het licht komen. Met een subtiel gecontroleerd evenwicht tussen eigenzinnigheid en pathos, geeft James Purdy ons deze komedie van het heroïsche, het tragische en het werkelijk bizarre.
Purdy schetst New York als een dystopie, maar vertelt geen louter tragische geschiedenis. In deze parabel toont hij zijn lezers de vele facetten van intermenselijke betrekkingen, van de hartstocht en de wreedheden en de pijn die onlosmakelijk verbonden zijn aan het leven op aarde. Daarnaast is zijn verhaal met vlagen hilarisch en soms zelfs kluchtig: de achtervolgingen, de persoonsverwisselingen, een ontvoering en ontsnappingspogingen zijn even absurd als komisch.
Purdy creëert driehoeksverhoudingen tussen twee oudere blanke vijanden, een zwarte man die is ingehuurd als spion, een kind dat met kussende geluiden spreekt en een dier dat opgesloten in een kamer leeft. Over liefde wordt op een geweldige, nieuwe manier geschreven
Bij de eerste publicatie in 1972 stuitte deze nieuwe editie op kritische verbijstering en bood een voorwoord van Robert J. Corber die Purdy's 'gecompliceerde allegorie' van objectivering, verlangen en ras op het moment direct nadat het de burgerrechten belicht.
Sommige mensen die dit boek lazen gingen er vaak van uit dat Purdy Afro-Amerikaans was, omdat maar weinig blanke schrijvers zo vrijmoedig over Afro-Amerikanen schrijven. Het racisme tegen Albert is een constante kracht en pijn in het boek. In veel boeken wordt racisme geïmpliceerd of gezinspeeld, maar in Purdy's boek wordt het blootgelegd en onderzocht. Purdy's vertelling als Albert is zo attent, bizar en intiem. Het is belangrijk om te zien vanuit het oogpunt van Albert, om zijn pijn en zijn liefde te ervaren, en er is zoveel van beide.
Geslachten, leeftijden, huidskleur, sociale klasse, het ware en het gedroomde, verlangen, iemands afkomst, ambities, dit alles in Ik ben Elijah Thrush botst en vermengt zich in de zekerheid dat niets definitief kan zijn, dat de enige zekerheid is dat het heden voortdurend opnieuw moet worden uitgevonden, waarbij de toekomst bij elke stap verandert.
Een heel bijzonder boek!