Wegkwijnen in het donkere

Er zijn schrijvers die van hun succesformule hun handelsmerk maken. Misschien is het daarom dat ik deze kanjer van bijna 800 bladzijden op twee dagen heb verslonden. Bij momenten kreeg ik een déjà vu gevoel. Veel beelden uit Het achtste leven (voor Brilka) keren terug en de overdreven zin voor melodrama grenst aan het ongeloofwaardige, maar om een of andere reden weet Nino Haratischwili mij te kluisteren. Voor wie de donkere en regenachtige dagen wil doorkomen is het een leeservaring dat ik warm kan aanbevelen.