Zijn werk schittert door aandacht voor details

Gedurende twintig jaar was ik hoofdredacteur van een literair blad dat vooral bibliotheekgebruikers veel informatie gaf. Het verscheen om de de drie maanden en het kostte me bloed, zweet en tranen om het blad op tijd de deur uit te krijgen want de neuzen van de redactieleden stonden niet altijd in dezelfde richting.

Ik heb dan ook heel gretig ‘Het archief’ van Thomas Bram Heerma van Voss gelezen.

De auteur schreef al enkele romans en verhalenbundels, waaronder ‘Condities’ en ‘Passagiers/Achterblijvers’die ik altijd al knap vond. Ook hij was zeven jaar redacteur van het literair tijdschrift De Revisor en dat maakt ons een beetje lotgenoten!

Het archief is een roman over een jonge schrijver die redacteur wordt bij een literair blad. De jonge, ambitieuze Pierre wordt gevraagd als redacteur van het literaire tijdschrift Arabesk, wat hij graag accepteert. Hij komt uit een gezin waar veel gelezen wordt en zijn vader was hoofdredacteur tijdens de gloriedagen van het geschreven woord. Terwijl Pierre zich enthousiast ontwikkelt in zijn rol, dalen echter de abonneecijfers van het tijdschrift.

De auteur zet de met de zichzelf zo serieus nemende literaire wereld in zijn blootje (subliem), maar weet de lezer tevens diets te maken dat literatuur en literatuurbewerking die met liefde en oprechte toewijding bedreven wordt ook een echte rijkdom kan zijn.
Parallel aan het verhaal van Arabesk worden we ook geconfronteerd met een ander verhaal. Namelijk dat van Pierre en zijn (zieke) vader. Met hem heeft Pierre onder meer de liefde voor literatuur gemeen. Terwijl zijn vader steeds zieker wordt, zoekt Pierre naar manieren om dichter bij hem te komen.

Heerma van Voss’ werk schittert door aandacht voor details, die van Het archief een prachtige ode maken aan het vaak verwaarloosd literair werk in de marge dat waarschijnlijk ook nog weinig winstgevends oplevert.

Het archief is een dijk van een roman boordevol met zowel tragische als hilarische momenten. Terecht kreeg hij dan ook een nominatie voor de Boon. Voor mijn part mag hij de Boonwinnaar worden, de schrijver zelf zou het trouwens ook een denderende goede roman gevonden hebben!