lezen en lopen om jezelf te vinden

HARTSLAG 27. Henk Pröpper. ****

2020. De schrijver is net naar Parijs verhuisd, als het noodlot schijnbaar tweekeer toeslaat. Zijn hart laat het afweten en de stad gaat in lockdown. Anderhalve kilometer en 1 uur is de bewegingsruimte die je krijgt vanaf je huis. Hij heeft altijd geprobeerd zijn hart in beweging te houden met hardlopen, nu wordt zijn stap verplicht vertraagd. In de uitgestorven, verstilde stad zijn de prikkels herleid tot die van vorige eeuwen. Toch ontdekt hij dat zijn waarneming intenser is. Hij leert opnieuw zien, horen, ruiken.

Zijn dagelijkse weg voert langs de Notre-Dame, in de steigers na de brand, en langs gedenkplaten van mensen die ooit hun stempel op de stad en de geschiedenis hebben gedrukt. Kunstenaars, veel schrijvers, wetenschappers, politici. Mensen die in de wereldoorlogen of in de kampen gestorven zijn. Elke ontmoeting is aanleiding om te mijmeren: eigen herinneringen komen levendig weer naar boven, daarnaast wordt hij ook uitgenodigd met de mens-achter-de-gedenkplaat in dialoog te gaan. Hij scherpt zijn geest. Ontdekt de talrijke parallellen tussen leven in de oorlogstijd en leven ten tijde van corona. Een vijand, de ene zichtbaar, de andere niet. De avondklok. Onmacht. Onvermogen om met onzekerheid om te gaan, wat leidt tot absolutisme, (voor)oordelen, egoïsme. En in die chaos blijven mensen zorgen, verzorgen, lesgeven, schrijven, creëren. Je hebt een keuze. En de schrijver vindt zijn tweede adem.

Samen met hem wandel je door Parijs, maar ook door de literatuur en de geschiedenis. En terwijl je leest en wandelt, word je op jouw beurt uitgenodigd om kleur te bekennen: wie wil je zijn? Welk soort mens?