een ontroerende en wanhopige roman over een vader

Hij was een goede man, een zorgzame man, ze konden hem op de proef stellen, de mensen, God, hij zou blijven wie hij was, een goede en zorgzame man. Al moest hij daarvoor zich van alles en iedereen losmaken, al moest hij zichzelf levend begraven, hij zou een goede man blijven."

Arnon Grunberg (Amsterdam, 1971) debuteerde in 1994 met Blauwe maandagen, gevolgd door onder andere Figuranten (1997), Fantoompijn (2000) en De asielzoeker (2003). Voor Tirza (2006) ontving hij zowel de Gouden Uil als de Libris Literatuurprijs. In 2007 en 2009 verschenen respectievelijk het brievenboek Omdat ik u begeeren een bundeling van zijn reportages, Kamermeisjes & soldaten. In 2010 en 2012 verschenen de romans Huid en Haar en De man zonder ziekte, die beide zeer goed werden ontvangen. Moedervlekken uit 2016 is een sterke, biografisch getinte roman die heel sfeervol is en de auteur toch de voldoende ruimte geeft om zijn stokpaardjes te berijden, zoals een haat-liefde verhouding met de joodse identiteit, het moeizame aftasten van genderbepaling en personages die dwangmatige beperkingen opgelegd door een harde maatschappij willen afschudden.

In Goede mannen conftonteert de auteur ons met Geniek Janowski, brandweerman, liefdevolle echtgenoot en vader van twee zonen., mede-eigenaar van een pony en fatsoenlijk burger te Heerlen, wordt op een dag gruwelijk getroffen door het noodlot. Zijn collega's van de C-ploeg slepen Janowski, die door iedereen de Pool wordt genoemd, erdoorheen en de vrouw van collega Beckers staat voor de deur met eetbare troost. Hun troost blijkt echter nog meer onheil te brengen. Goede mannen is een ontroerende en wanhopige roman over een vader die denkt dat een goede man altijd een stapje opzij doet, dat goed zijn niet veel anders is dan verlangen naar het goede. Geniek Janowski is een brandweerman in Heerlen, gelukkig getrouwd en vader van twee zoons. Eén van de twee jongens heeft echter onduidelijke problemen. Wanneer hij op een dag voor de trein springt, komt Genieks leven op zijn kop te staan. Wanneer hij de crises (persoonlijk, religieus en amoureus) uiteindelijk overwonnen heeft, blijft het noodlot hem echter achtervolgen, hoezeer hij ook zijn best doet om positief in het leven te blijven staan. Het is dan ook een aangrijpende roman over hoe iemand de klappen die het leven hem toedient probeert op te vangen, met tegelijkertijd de boodschap dat een mens die klappen nu eenmaal niet kan ontwijken.

In Goede mannen wordt geen enkele brand beschreven; het gaat om die gemeenschap van vrienden, die ook de Pool weer opneemt na een kloosteravontuur. Maar ook die hechte gemeenschap van kameraden blijkt slechts schijn. De ondergang blijkt echter onoverkomelijk en de Pool en zijn vrouw gaan zowel afzonderlijk als gezamenlijk door een hel. De Pool houdt zich overeind aan zijn collega’s die, net zoals hijzelf, allemaal goede mannen zijn – zolang je maar een teamspeler bent. Dit gedeelte van het boek is tragisch en ook ontroerend. De Pool is niet direct een karakter, waarmee een lezer zich gemakkelijk zal mee identificeren, maar als Grunberg protagonist doet hij het buitengewoon goed.

Het verhaal grijpt naar de keel omdat het knap en schrijnend geschreven is, zodat het verhaal onvermijdelijk onder de huid kruipt. Het geheel mocht iets compacter, en met wat minder herhalingen, maar de Grunbergfanaat zal dit boek zeker kunnen smaken.