Literaire thriller ten top!
Auteur Mattias Edvardsson heeft meer dan vijftien jaar lesgegeven in Zweeds en Psychologie, maar sinds 2019 heeft hij zich gewijd aan fulltime schrijven. Een heel gewoon gezin was zijn internationale debuut dat in 33 verschillende talen werd uitgegeven. Toch was hij niet aan zijn proefstuk toe, hij schreef al meerdere boeken, kinderboeken en YA maar ook boeken voor volwassenen. Nederland is het derde land na Groot Brittannië en Denemarken waar Goede buren wordt gelanceerd. Daarna zullen nog 25 landen volgen. En laat de vertalingen maar komen, Edvardsson zet een stempel in de literaire thrillerwereld met een eigentijdse schrijfwijze en gaat maatschappelijke problemen niet uit de weg.
*Mickael en Bianca verhuizen met hun twee kinderen naar Köpinge, een Astrid Lindgren-wereld, een veilige wereld voor de kinderen, weinig auto’s, veel groen en vooral rustig en vredevol. Een woonerf waar buren nog buren zijn, je de deur kan openlaten en er elk jaar een buurfeest is. Toch is alles wel wat het lijkt? Als Bianca wordt aangereden door buurvrouw Jacqueline komen er barsten in deze perfecte samenleving, was het een ongeluk?
De auteur laat je als lezer door de ogen kijken van drie personages en springt over en weer naar twee verschillende tijdlijnen, voor het ongeluk en na het ongeluk. Deze keuze en het neerleggen van puzzelstukken maakt dat je volledig in de ban geraakt van het verhaal en deze dan ook kunt benoemen als pageturner. Terwijl je als lezer de puzzel voor je neerlegt, krijg je daarbij nog verschillende personages zonder al te veel uiterlijke beschrijvingen komen ze tot leven voor de ogen van de lezer. Elk met hun eigen problematiek en een rugzak vol geheimen. De auteur verweeft doorheen deze literaire thriller wel wat psychologische problemen dus wie houdt van bloed en gruwel zal hier van een kale reis terugkomen. Toch blijft de spanningsboog doorheen het verhaal hoog, de nieuwsgierigheid van de lezer wordt telkens getriggerd en als kers op de taart krijg je een verrassend einde dat je van mijlen en ver niet zag aankomen en je toch laat nadenken over de problematiek van het personage Fabian.
*Mickael en Bianca verhuizen met hun twee kinderen naar Köpinge, een Astrid Lindgren-wereld, een veilige wereld voor de kinderen, weinig auto’s, veel groen en vooral rustig en vredevol. Een woonerf waar buren nog buren zijn, je de deur kan openlaten en er elk jaar een buurfeest is. Toch is alles wel wat het lijkt? Als Bianca wordt aangereden door buurvrouw Jacqueline komen er barsten in deze perfecte samenleving, was het een ongeluk?
De auteur laat je als lezer door de ogen kijken van drie personages en springt over en weer naar twee verschillende tijdlijnen, voor het ongeluk en na het ongeluk. Deze keuze en het neerleggen van puzzelstukken maakt dat je volledig in de ban geraakt van het verhaal en deze dan ook kunt benoemen als pageturner. Terwijl je als lezer de puzzel voor je neerlegt, krijg je daarbij nog verschillende personages zonder al te veel uiterlijke beschrijvingen komen ze tot leven voor de ogen van de lezer. Elk met hun eigen problematiek en een rugzak vol geheimen. De auteur verweeft doorheen deze literaire thriller wel wat psychologische problemen dus wie houdt van bloed en gruwel zal hier van een kale reis terugkomen. Toch blijft de spanningsboog doorheen het verhaal hoog, de nieuwsgierigheid van de lezer wordt telkens getriggerd en als kers op de taart krijg je een verrassend einde dat je van mijlen en ver niet zag aankomen en je toch laat nadenken over de problematiek van het personage Fabian.
Synopsis
Als zijn vrouw is aangereden op hun woonerf, vraagt een man zich af wat er precies is gebeurd.