Historische fictie op zijn best

Op vakantie in Turkije las ik het wondermooie ‘Er stromen rivieren in de lucht’ van Elif Shafak. Je volgt drie verhaallijnen en één waterdruppel. De verhalen van Arthur, koning van de riolen en de sloppen, die kansloos ter wereld komt in de 19de eeuw, maar briljant blijkt te zijn, en een obsessie ontwikkelt met kleitabletten uit het oude Mesopotamië en Lamassu's, Zaleehkah, een depressieve waterwetenschapper op een woonboot in Londen in 2018, en Narin, een Jezidi-meisje dat vlucht tijdens de genocide in 2014 vloeien door elkaar en komen samen.

Eén waterdruppel verbindt hen door de geschiedenis heen. Het boek zit bomvol geschiedenis, die toch een goed en meeslepend verhaal niet in de weg zit.

Meesterlijke vertelkunst vind ik dat. Historische fictie op zijn best.