Vreemd vertrouwd

EERSTE PERSOON ENKELVOUD. Haruki Murakami. ***°

Ik ben een grote fan van Murakami. Van zijn romans.

In deze kortverhalen komt dezelfde bevreemdende, wat melancholieke sfeer terug. Het toevallige dat tegelijkertijd schijnbaar betekenisloos is als ontzettend betekenisvol. Je hoeft het niet te begrijpen, alleen te ondergaan, te accepteren. Het gaat uit je geheugen maar het gaat nooit uit je onderbewustzijn, en soms duikt het, even toevallig als de oorspronkelijke gebeurtenis, weer op. Wat wil het je je duidelijk maken over jezelf?

Op zich leest het boek vlot, en tegelijk is het wellicht niet zo simpel als het lijkt.

Het laat me een beetje droevig achter, verstild, in mezelf verzonken.

Waarom dan geen vier sterren?

Om de eenvoudige reden dat ik niet echt van kortverhalen houd. Ik heb wat tijd nodig om erin te komen, om de personages te leren kennen. En net zoals in de verhalen zijn ze weg voor ik de ontmoeting heb kunnen verdiepen, voor er hechting is ontstaan. Vandaar wellicht de droefheid, een gevoel van hoe dan ook alleen achter te blijven.