Over anders zijn, en de paradox tussen verbergen en onthullen
“Een schitterend gebrek – Arthur Japin” ****
Ik zou dit boek wellicht niet (zo snel) gelezen hebben, als mijn buurvrouw er niet mee in de lift had gestaan. Ze hoefde het niet meteen terug, de druk legde ik dus mezelf op.
Het begint een beetje traag en de taal past perfect bij het onderwerp en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Niet helemaal mijn ding. Dat wordt echter sterk gecounterd door tal van wijze doordenkzinnen, een knappe verhaalopbouw en sterk getekende personages.
Casanova is niet mijn favoriete historische figuur, tout court niet eigenlijk, maar dit verhaal is geschreven vanuit een vroege jonge geliefde van hem, Lucia. Een sterke vrouw die in moeilijke omstandigheden, persoonlijke en maatschappelijke, overleeft en méér dan dat. Ze geeft haar leven zin en vervulling door zich voortdurend te bevragen, in de spiegel te kijken, opnieuw uit te vinden, en dank zij enkele alles bepalende ontmoetingen die haar intellectueel en psychisch gevormd hebben.
Meer dan het liefdesverhaal op zich boeien mij de thema’s die vaak uit contrasten bestaan:
-rede versus gevoel en intuïtie
-wetenschap versus geloof
-werkelijkheid en fantasie
-schoonheid versus afstotelijkheid
-rijkdom versus armoede
-gezondheid versus dood
-zelfstandigheid versus onderdanige afhankelijkheid
-vrijheid versus ‘goed’ fatsoen/schaamte
-afstand en nabijheid, afstand en afscheid
-zichtbaarheid en toonbaarheid, zien en gezien worden en je laten zien. Of niet. En kost het misschien echt meer moed om je te verbergen dan om je open en bloot te tonen?
Maar voor alles is het het verhaal van een vrouw die, eens gelittekend, haar bestaansrecht dreigt te verliezen en het keer op keer weer opeist.
Een verhaal van een zelfbeeld dat aan gruizels gaat en met de scherven sterker weer wordt opgebouwd.
En een inzicht in wat de kern van liefde is. Wat haar doet leven en wat haar beschermt tegen verlies.
Synopsis
In 1742 verblijft de flamboyante 17-jarige Giacomo Casanova op Pasiano. Hij wordt er verliefd op de 14-jarige Lucia. Wanneer hij zoals beloofd, zes maanden later terugkeert om zijn liefde met een echte verloving te bezegelen, is Lucia verdwenen. Jaren later ontmoet Casanova haar opnieuw in een bordeel in Amsterdam. Ze is "niet alleen ronduit lelijk geworden, maar weerzinwekkend". Deze mislukte liefdesgeschiedenis, die te lezen valt in Casanova's beruchte memoires, vormt het uitgangspunt van Arthur Japins nieuwe semi-historische roman. Lucia vertelt het verhaal verder waar Casanova's woorden zwijgen en ontsluiert al terugblikkend de achterliggende motieven en de desastreuze gevolgen van haar vlucht.
