Wederom geweldig!

Toen Clare aankondigde dat ze een serie ging uitbrengen die zich niet in de Schaduwjagerswereld afspeelt was ik triest. Ik hou van die wereld, ben gehecht aan de bewoners.

Maar dan kwam Zwaardvanger uit en ik was instant betoverd; Castellaan werd mijn nieuwe favoriete wereld. Prins Conor, Zwaardvanger Kel, Lin de arts,… ze stalen allemaal mijn hart. Ik ben zo blij dat deel 2 De Voddenraperkoning nu uit is: 525 pagina’s genieten. Cassandra Clare kan goed schrijven, ze maakt dat je op het einde van een hoofdstuk niet kan stoppen en toch nog even verder wil lezen (nog ééntje). Haar boeken eindigen steeds met cliffhangers van formaat, ook De Voddenraperkoning: u weze gewaarschuwd.

Over de plot wil ik niet te veel vertellen, er zijn oneindig veel kleine plotwendingen die je totaal niet ziet aankomen en die je aan het boek gekluisterd houden. Ik denk dat ik een tiental pagina’s nodig had om weer in het verhaal te komen en toen was ik als een bezetene vertrokken: lezen, lezen, lezen. Alles moest wijken ;)

De personages stelen je hart en al leven ze in een wereld die ver van de onze staat, je herkent je toch in hen. De symboliek achter alles kan een extra dimensie brengen voor sommige lezers; voor mij is het verhaal an sich al geweldig genoeg. Fan, fan, fan!