Misschien wel het meest toegankelijke boek van deze schrijver

Van al de boeken die ik reeds van hem las is dit het meest toegankelijke. Dus als je zijn boeken wil ontdekken, begin dan met dit boek. Het hoofdpersonage blikt terug op de periode toen hij tien jaar was. De tijd waarin hij IJsland verlaat en naar zijn grootouders werd gestuurd die op een afgelegen schiereiland wonen in Noorwegen. De beschrijvingen zijn prachtig, zelfs poëtisch ook al is het leven hard. Daar ontmoet hij zijn stiefzus waarmee het zacht uitgedrukt, niet klikt. Gelukkig heeft hij twee denkbeeldige vrienden en redders in nood, Tarzan en Lichtvoet. Een kinderlijke fantasie waarin je zelfs begint te geloven. Je leest over guitenstreken, pesterijen, over hoe je als kind tegen de wereld aankijkt en het vermoeden van een blijvende invloed op je volwassen leven. Of je te weten komt wat je wil weten tijdens het lezen, daar kan ik niet volmondig ja op zeggen maar toch was ik tevreden over het einde omdat het gewoon zo veelzeggend en prachtig is.