Een spiegel van de maatschappij

Van sommige boeken weet je bij het lezen van de achterflap al dat het boek je zal raken en bij dit boek was dat niet anders. Een bijna eindeloze afstand is het eerste boek dat ik van Tahereh Mafi las, maar het zal zeker niet het laatste zijn. Het boek speelt zich een jaar af na de aanslagen van 2001 op de Twin Towers. Mafi beschrijft in het boek de ups en downs van Shirin, die moslima is, en die veel racistische verwijten naar zich heen geslingerd krijgt omdat ze een hoofddoek draagt.

Het boek heeft me geraakt dankzij het aangrijpende verhaal en de beeldende schrijfstijl van Mafi. Ik had het boek in een recordtempo uit - ik moest gewoon weten hoe het afliep met Shirin – en ik had graag nog veel meer over Shirins leefwereld gelezen. En hoe graag je ook wilt dat dit boek fictie is: het boek is als het ware een spiegel van onze maatschappij.

Eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen om eens in het lijf te kruipen van iemand die een hoofddoek draagt. We hebben immers vele vooroordelen als we iemand voor de eerste keer zien en dit boek doet je beseffen dat veel van die vooroordelen helemaal niet stroken met de realiteit. Verder zag ik onlangs op de Instagram van Tahereh Mafi dat er een nieuw contemporary boek aankomt met de titel An emotion of great delight. Kan het al begin 2021 zijn?