Dius

Zoals de auteur het zelf verwoordde, is dit een "boek over kunst, vriendschap, littekens en de schoonheid die verloren gaat". Geschreven in de ik-vorm vertelt kunstdocent Anton over zijn vriendschap met de eigenzinnige student Dius. Die vriendschap groeit uit tot een levenslange band met vooral een intense impact op Anton zelf. Naarmate het verhaal vordert, word je meer en meer geboeid door de twee protagonisten, beiden zo verschillend maar ook samen één in de ban van de 16de-eeuwse Italiaanse kunst en de polyfone muziek van die tijd.