Een rijk geschakeerd leven van de zanger/muzikant,

Citaat: "De speelman is vertrokken hij ging in de maand mei zijn stem klonk in de verte En toen was het voorbij"

Woensdag 23 mei 2007 overleed zanger en muzikant Dirk Van Esbroeck (°1946), ook muzieksamensteller en programmamaker bij RVi en Radio 1, op zestigjarige leeftijd. Dirk Van Esbroeck richtte in de jaren zeventig mee de folkgroep Rum op en zorgde daarmee voor een folkrevival in Vlaanderen. Hij nam heel wat cd's op met folkmuziek, tango, zeemansliederen en poëzie en componeerde ook muziek voor theater- en filmproducties. Tot zijn achttiende jaar leefde hij in Argentinië en dat vertaalde zich ook in zijn muziek. Twintig jaar lang speelde hij tangoliederen met zijn groep Tango al Sur. Maar hij liet zich ook inspireren door de Jiddische, Turkse en Bulgaarse traditie.

Dirk Van Esbroeck was ook jarenlang muzieksamensteller voor de Spaanse programma’s van Radio Vlaanderen internationaal, de wereldomroep van de VRT. Hij maakte er ook gewaardeerde bijdragen met volksverhalen en volksmuziek. Met Radio 1-producer Dree Peremans werkte hij samen aan spraakmakende projecten als ‘De IJslandsuite’ en ‘Het zwarte Goud’. Van 1990 tot 1999 had hij ook een vaste bijdrage over de wereldzeeën’ in het zondagavondvullende verhalen- en muziekprogramma ‘Het Einde van de Wereld’. Samen met Dree Peremans was hij stichtend lid van de onvolprezen Fundacion Patagonista, één van de rode draden in hetzelfde programma.

Diezelfde Dree Peremans stelde in 2010 Dirk Van Esbroeck, Reiziger samen, een schitterende biografie die met veel empathie en ook met kennis van zaken gesitueerd is tegen de achtergrond van de tijdsgeest en met aandacht voor de sociale en culturele context. Van in het begin heeft de auteur oog voor details die vroeg of laat van belang zullen blijken. In de beschrijving van Dirk’s jeugd in Argentinië bijv., - die in 1949 met zijn ouders van Gent naar het spoorwegdorp Norberto de la Siestra mee emigreerde -vertelt Peremans zo over bijzonderheden als de dure invoerrechten voor hun meegereisde piano, de volksbijeenkomsten waar de tango weerklonk, de Caranvalito, de eerste folksongs op BBC Worldservice, maar ook het belang van de literatuur zoals W. H. Hudson, allemaal invloeden van betekenis voor de latere muzikale ontwikkeling van de jonge Dirk.

Dat houdt de auteur vol wanneer Dirk met zijn ouders en broers anno 1964 terug in België arriveert waar hij opnieuw moet wennen aan een gans andere omgeving. De details over zijn legerdienst, zijn eerste publiekelijke optredens in het trio ‘De Skalden’, later in ’t Gemeen’ en ‘De Doolaards’, zijn eerste contacten bij de radio, zijn studies aan het RITCS, het werpt allemaal een licht op de persoonsontwikkeling van de muzikant die zich meer en meer aangetrokken voelde tot de traditionele folkmuziek met alle inherente mogelijkheden tot vernieuwing. Ook Dirk’s Argentijnse periode komt ruimschoots aan bod, beginnend met de publieke optredens samen met de Argentijn Juan Masondo die hij in Hoeilaart leerde kennen. Met Juan geraakte Dirk dichter bij de muziek van zijn jeugd ‘die ook de muziek van zijn toekomst zal worden’.

Hun muzikaal huwelijk zou in 2003 met een zilveren jubileum amicaal worden gevierd. Hun opeenvolgende platen en ook deze met ‘Sexteto Tango al Sur’ met de Roemeense violiste Daniela Rapan lagen in het verlengde van de Argentijnse zoektocht en muzikale verkenningen. Wat dit boek zo boeiend maakt is de aandacht voor alle nevenfiguren die naam maakten in het kleinkunstcircuit, hetzij aan de basis lagen van de Vlaamse Folkbeweging of een rol speelden in zijn Argentijnse verkenningen. Heel dierbaar is me ook het deel gewijd aan zijn periode als componerend zanger, waarin hij Nederlandstalige poëzie op muziek zet en met zorg de gedichten kiest die bij zijn gevoelsaard passen. Zo bewerkt hij gedichten van o.m. Richard Minne, Jan Van Nijlen en Hans Warren. Ook ‘Schrijvenderwijs’ van Guillaume Van der Graft , dat op het album ‘De Zee en haar Oevers’ terecht komt, buigt hij om tot een bloedmooie song, waarvan de tekst ook in het boek wordt afgedrukt. In het boek fungeren songteksten, literatuurfragmenten en fotomateriaal als evenzovele illustraties - 250 - van het rijk geschakeerd leven van de zanger/muzikant, die met stem, gitaar, mandoline of hobo dichterlijke beelden kon oproepen.Wat dit werk helemaal tot een hebbeding maakt is de ingesloten, cd met onuitgegeven songs en waarop ook ‘Cinco siglos igual’ prijkt. Reden alleen al waarom je het boek zou willen kopen.