De fanfare van honger en dorst

Bij het lezen van dit boek moest ik denken aan de mooie tekst van "De fanfare van honger en dorst", vriendschappen, veelal gedrenkt in sloten alcohol, na de studie de job, stichten van een gezin en einde van de fanfare.

Stoefs beschrijft de vriendschap tussen vijf jongens/mannen, wat hen bindt, welke verschillen er bestaan, hoe hun vriendschap evolueert, stilaan uitdooft en eindigt. De personages worden heel overtuigend neergezet, plastisch beschreven, hier komt het talige talent van de auteur al duidelijk piepen.

Naast de vrienden de familie, zijn twee broers, een drukke afwezige vader en een psychisch wankele moeder, dit nest zorgt voor tegenstem bij de vriendschappen, een vluchtstrook.

Finale met het vaderschap van de verteller, zijn moeilijke zoektocht bij de niet altijd vlot verlopende opvoeding van zijn zoontje.

Een aantal mooie bladzijden die dit boek boven het maaiveld tillen: de verteller zit als kleine jongen samen met zijn vader in bad en ze maken met schuim de continenten na, waarna de verteller in het badwater watert. Heel zinnelijk, plastisch beschreven. Of de passage waarin wordt beschreven hoe men het verst kan spuwen, met in detail de voorbereidende werkzaamheden met spuw in de keel en mond, is pure klasse.

Een belangrijke stem in de Nederlandstalige literatuur, lees hem en gun hem zijn plaats hoog in het schrijversfirmament.