Citaat: " Valentin is gewend aan het idee van oorlog, aan de angst en bedreiging en de voortdurende mogelijkheid te worden meegenomen en afgevoerd naar het oosten. Maar nu pas is de oorlog voor hem ook zichtbaar. Niet door de soldaten, voertuigen, wapens, uniformen of de puinhopen, maar voor het eerst ziet hij de vernietiging van alles, de volledige verwoesting van de ziel van de stad.”"
Rob Waumans (1977) debuteerde in 2011 met de roman Als je de stad binnenrijdt. Ook verscheen er van zijn hand al een korte verhalenbundel Het Beste van Nightwriters. Korte verhalen verschenen ook in De Brakke Hond en De Revisor. Zijn tweede roman De nacht van Lolita verscheen in 2013 bij Atlas Contact en bij dezelfde uitgeverij verscheen begin 2019 zijn nieuwste roman, De solist. Deze roman is gebaseerd op een niet vaak belichte periode van de Tweede Wereldoorlog. Valentin Grossman, een Joodse musicus bij het Berliner Philharmoniker, moest tijdens de oorlog onderduiken en raakte gescheiden van zijn vrouw Elise en zijn familie. Daags na de bevrijding door de Russen keert hij terug naar Berlijn. De Russen die het voor het zeggen hebben in de verwoeste stad Berlijn zijn voor de Joodse bevolking die de oorlog overleefd heeft niet veel beter dan de Nazi’s. De solist laat zien dat er niet alleen maar Nazi’s in Duitsland woonden en geeft de lezer een inkijkje in de situatie in Berlijn net na de oorlog. Er zijn verkrachtingen op straat, leeggeroofde huizen, door bommen weggeslagen muren en trappen en veel machtsvertoon van de Russen. Maar tegelijk is er hoop, er is muziek. Muziek is altijd aanwezig voor Valentin, is het niet echt dan wel in zijn hoofd. Continu hoort hij melodieën die zijn gedachten begeleiden of verzetten, die hem afleiden en hoop geven, geruststellen en terugbrengen naar gelukkige tijden. Hij is er vast van overtuigd dat dit ook geldt voor Elise en dat muziek de manier is om haar terug te vinden, en wel door weer op te gaan treden met het Berliner Philharmoniker orkest. Hiervoor roept hij de hulp in van goede vriend, en voormalig dirigent vanhet Philhamoniker, Leo. Een optreden van het orkest zal niet alleen Elise terugbrengen maar ook goed zijn voor alle inwoners van Berlijn, het zal ze moed en kracht geven om door te gaan en hun leven weer op te bouwen, daar is Valentin van overtuigd. In de verantwoording, vermeldt de auteur dat het verhaal gebaseerd is op feiten. Hoewel Valentin en Eilse verzonnen personages zijn heeft Leo (Borchard) echt bestaan, alsmede Wilhelm Furthwängler en de verzetsgroep Onkel Emil. Het personage van Rita is gebaseerd op journaliste Ruth Andreas-Friedrich die de oprichtster was van de Berlijnse verzetsgroep Onkel Emil. De solist is een schrijnend verhaal maar het is bijzonder knap geschreven en de muziekfragmenten die Valentin met passie beschrijft geven ook iets teders aan het boek.
11
Synopsis
In het kapotgeschoten naoorlogse Berlijn proberen overgebleven musici van het Berliner Philharmoniker een concert te organiseren om de bevolking te troosten, terwijl een van de musici ook naar zijn verdwenen vrouw zoekt.
