Zinderend!
De Godden broers. Door Meg Rosoff.
Soms zie je een boek en word je verliefd op de cover. Soms voel je al dat je ook verliefd op de inhoud gaat worden. Dat had ik bij dit boek. Zonder ooit iets van Rosoff gelezen te hebben (waarom niet?).
Nu heb ik het boek uit en wil ik opnieuw van vooraf aan beginnen. En ja, ik ben verliefd, op een boek. En op Meg, op het vakantiehuisje aan zee waar het verhaal zich afspeelt, en op alle personages. De hoofpersoon van het verhaal is trouwens naamloos, leeftijdloos en genderloos. Klinkt vreemd, voelt volkomen natuurlijk aan.
De Godden broers leest als een Bart Moeyaert op zijn best. En dat is een ferm compliment. Het is een boek met een beklijvend verhaal, een broeierige sfeer en personages die zo maar van het papier kunnen stappen. Er staat geen zin te veel in, geen letter noch komma is misplaatst. En hoewel het verhaal helemaal perfect is wil je meer, veel meer. Want je bent verliefd, verslaafd, hongerig en verlangend.
Meg Rosoff creëert een wereld, een universum dat je opslokt, omarmt, onder je huid kruipt. Met mensen van vlees en bloed, drama’s van alle tijden en een omgeving die zin geeft in de zomer.
Het is het ideale zomerboek, dat zelfs in putje winter als het stenen dik vriest je hart nog zal verwarmen. Zo blij dat ik dit pareltje gelezen heb, zo blij dat ik Meg Rosoff (eindelijk) ontdekt heb; fan!
