een heel belangrijke, actieve deelnemer aan de beweging die we nu modernisme noemen

Wat geeft Orlando uitgeverij toch prachtige boeken uit. Zij hebben oog voor revolutionaire klassiekers uit het verleden en voor de huidige auteurs (vaak vrouwen) die het verleden op een aantrekkelijke manier naar vandaag transfereren!

Kerri Maher's derde roman, 'The Paris Bookseller', hervertelt het verhaal uit het begin van de 20e eeuw van de Amerikaanse ondernemer Sylvia Beach en haar iconische boekhandel, Shakespeare and Company. De winkel, gevestigd in Parijs, trok literaire beroemdheden aan zoals Ernest Hemingway, Gertrude Stein, James Joyce en anderen, die beschermheren en vervolgens vrienden werden.

"Op 15-jarige leeftijd veranderde het levenstraject van Sylvia Beach door een jaar dat ze met haar gezin in Parijs doorbracht", zei Maher.

Als kruisvaarder in hart en nieren, of ze nu campagne voerde voor vrouwenkiesrecht of vrijwilligerswerk deed voor het Rode Kruis, ze wilde dat haar leven zin had.

Het was deze vastberadenheid om een doelbewust leven te leiden dat haar ertoe bracht Shakespeare and Company te openen. Gefascineerd door de bijeenkomsten van Franse intellectuelen in Parijs, vooral in een winkel genaamd La Maison des Amis des Livres, gerund door Adrienne Monnier (haar latere levenspartner), ontdekte Sylvia bij haar Franse vrienden een honger om meer boeken in het Engels te lezen, die niet overal verkrijgbaar waren. Ze zag een opening in de markt en stelde zich Shakespeare and Company voor als een instrument van Frans-Amerikaanse betrekkingen, wat het ook was - hoewel het ook veel, veel meer werd voor de geschiedenis van de literatuur in het Engels.

Ze opent niet alleen Shakespeare and Company en runt het gedurende twee decennia, door de roaring twenties en door de Grote Depressie. Ernest Hemingway is een levenslange vriend van haar, en ze heeft een soort vriendschappelijke rivaliteit met mensen als Gertrude Stein , en... er zijn zoveel prachtige aspecten van haar leven in Parijs. Alsof dat nog niet genoeg was, publiceerde ze ook de allereerste editie van James Joyce's Ulysses toen het een verboden boek werd [wegens vermeende obsceniteit en 'perversie'].

Ze vecht tegen de krachten van censuur in haar thuisland, de Verenigde Staten, door het stokje over te nemen en Ulysses te publiceren nadat het was verboden. En [Amerikaanse uitgevers van het boek] Margaret Anderson en Jane Heap in New York zijn eigenlijk [ook] een behoorlijk belangrijk onderdeel van het verhaal. Omdat het nooit Ulysses is die terechtstaat. Het is niet Joyce, die terechtstaat: het zijn twee vrouwelijke uitgevers , die dapper genoeg waren om de roman in series te publiceren in hun avant-garde literaire tijdschrift, [ The Little Review ]. En ik denk dat de feministe in [Sylvia Beach] ook dacht: 'Ik kan dit niet laten staan'.

Een van de dingen die me echt opvielen aan de roman, is hoe de auteur ingaat op de rijke geschiedenis van dit proces, ook op de geschiedenis rond het ontstaan van Joyce's roman, en op de echt sterke bijzonderheden rond de relaties van Sylvia Beach en Adrienne Monnet met relatief weinig bekende dichters en schrijvers zoals de Franse schrijver Valery Larbaud naast hun vriendschappen met meer wereldwijd erkende schrijvers.

Sylvia Beach werd in 1941bedreigd door de nazi's. Ze dreigden de boekwinkel te sluiten. Maar Sylvia was hen voor. Binnen een paar uur kwamen al haar Franse vrienden langs en maakten ze de winkel leeg. Ze brachten alle boeken naar de vierde verdieping van het gebouw. Ze hebben de planken gedemonteerd en ze hebben de gevel overgeschilderd. De nazi’s stonden voor aap.…

In 1951 opende Amerikaan George Whitman in de rue de la Bûcherie 37 een andere Engelstalige boekhandel annex bibliotheek in Parijs onder de naam Le Mistral. Evenals Shakespeare and Company – dat ondertussen al tien jaar gesloten was – werd Le Mistral ook snel een ontmoetingsplek voor schrijvers. Deze keer betrof het voornamelijk van de zogenoemde Beat Generation; schrijvers als Allen Ginsberg, Gregory Corso en William Burroughs. Na het overlijden van Sylvia Beach in 1962 werd de naam van Le Mistral ter ere van oprichster Sylvia gewijzigd naar Shakespeare and Company.

Sylvia Beach was zeker geen voetnoot zoals sommige literatuurvorsers wel eens durven beweren. Ze was een heel belangrijke, actieve deelnemer aan de beweging die we nu modernisme noemen.

Wat aanvankelijk een onmogelijke droom leek, werd al snel een wonderbaarlijke realiteit voor Sylvia Beach, een Amerikaanse schrijfster in het buitenland, die een boekenwinkel opent op de Boheemse linkeroever van Parijs, een plek waar kunstenaars samenkomen en levensstijlen die in andere landen verboden zijn, zonder angst van vervolging of veroordeling ervaren kunnen worden

Deze roman is niet alleen het verhaal van Shakespeare and Company en de publicatie van Ulysses, maar gaat ook over Sylvia's eigen liefdesverhaal, haar seksuele ontwaken in Parijs en haar levenslange toewijding aan Adrienne Monnier

Dit is een een mooi eerbetoon aan een onvermoeibare en onbaatzuchtige literair genie. Het is een boeiende roman en ik heb van elke pagina genoten. Sterk aanbevolen.