Leerzaam en knap geschreven poëzie-essay

Cosmos, Texaco van Charlotte Van den Broeck en Ward Zwart is een poëzie-essay uit 2020 dat me stil heeft laten staan bij (wit)ruimte en prachtige tekeningen. Charlotte doet ons allerlei soorten ruimtes ontdekken in poëzie, van de onmetelijke kosmos via de eigen buurt en straat tot in het eigen comfortabele bed. En hoe de poëzie door die ruimte waarin ze ontstaat, beïnvloed wordt.

De vorig jaar te vroeg gestorven kunstenaar Ward Zwart hanteerde voor dit boek met verve zijn tekenmateriaal, potlood en houtskool, en brengt in slechts enkele schakeringen die verschillende ruimtes prachtig in beeld weer. De tekeningen brengen veelal een eenzaam, onbehaaglijk en/of een melancholisch gevoel naar boven.

Melancholie is een van de aspecten waarover wordt gereflecteerd in dit essay. De auteurs laten zich ten eerste leiden door Georges Perec's studie van ruimte (Espèces d'espaces, 1974). En daarnaast komen tal van andere dichters en gedichten aan bod. O.a. twee van mijn poëzie-helden, met name Ghayath Almadhoun en Peter Verhelst. Het moet allemaal nog even bezinken maar het is alvast een ganse ontdekkingstocht doorheen de wereld van de poëzie voor mij geweest, waar ik goed mijn aandacht moest bijhouden.

Knap werk!