Keizerin van een marionettenkeizerrijk
Charlotte van België, de dochter van Leopold I, ging de geschiedenis in als de krankzinnige vrouw van de keizer van Mexico. Kristien Dieltiens schreef over deze te weinig gekende vrouw haar honderdste boek.
Na een grondige research en aanwijzingen en hulp van haar Mexicaanse schoondochter wist Kristien na zes jaar Charlotte- (Carlotta - Carlota) te doorgronden en haar een ‘visuele’ stem te geven in een bijzonder mooie bio fictie.
Charlotte kreeg een degelijke opvoeding vol literatuur en studie. Maar toch had ze wel een trieste kindertijd. Haar maman die ze zo adoreerde stierf jong en hoe ze ook hunkerde naar de genegenheid van haar vader, hij sloot zich af voor haar en met haar broers had ze ook geen al te goede relatie!
Wanneer de prinses in 1856 tijdens een receptie in het koninklijk paleis te Brussel toevallig de Oostenrijkse aartshertog Maximiliaan (1832-1867) ontmoet, wordt ze op slag hopeloos verliefd op hem. Op 27 juli 1857, Charlotte is pas zeventien jaar oud, geven ze elkaar het jawoord. Het kersverse echtpaar vestigt zich in het Italiaanse Milaan waar Maximiliaan als jongere broer van keizer Frans Jozef I, onderkoning is van Lombardije en Venetië. Charlotte trachtte haar man te ondersteunen in diens pogingen om deze Italiaanse gewesten voor het Oostenrijkse keizerrijk te behouden. In 1859 onthief Frans Jozef zijn broer evenwel van zijn functie, en werd Maximiliaan, vooral op aandringen van de Franse keizer Napoleon III, de keizerskroon van Mexico, waar hij een marionettenkeizerrijk had weten te vestigen, aangeboden. In 1864 aanvaardde Maximiliaan dit aanbod.
Heel wat Mexicanen, aangespoord door Benito Juarez (1806-1872), erkenden Maximiliaan niet als hun keizer en zien in hem enkel een stroman van Napoleon III die met een troepenmacht het land bezet.
De Verenigde Staten beginnen massaal de opstandige troepen van Juarez te bewapenen. Hierop besluit Napoleon III om zijn soldaten uit Mexico terug te trekken en bezegelt zo indirect het lot van Maximiliaan.
Kristien Dieltens heeft via haar vele opzoekwerk een eigen beeld van Carlota gevormd. De tijdsgeest krijgt sfeer en kleur in gedetailleerde en herhaalde beschrijvingen van kledij en interieurs. Zoals gewoonlijk schildert de auteur met woorden en weet daardoor van dit boek een uiterst aangename en kleurrijke leeservaring te maken. Een prachtboek!
