Armoede en corruptie op zonnig Curaçao
De titel Blauwe tomaten mag op het eerste gezicht grappig overkomen, maar de inhoud is verre van grappig en ook de betekenis van de titel bergt een pijnlijke lading. De auteur confronteert haar lezers op een heel heftige manier met diverse manieren van geweld van lichamelijk tot psychisch. De protagonisten weten ook moeilijk met de eigen beperkingen om te gaan.
Deze roman situeert zich op een zonnig Curaçao waar echter armoede en corruptie triomfeert. De auteur heeft heel geloofwaardige personages neergezet. Dominique is eigenlijk een centrale figuur die zichzelf en anderen het leven moeilijk maakt omdat haar vader in haar prille jeugd verdwenen is en haar moeder, slachtoffer van huiselijk geweld, er een soort zwijgcultuur op na hield. Verder is er Kevin die zijn kleine zusje probeert te beschermen tegen een stiefvader die niet vies van incestueuze pogingen. De meest aaibare figuren in dit verhaal zijn pastoor Bree die zich geconfronteerd ziet met misbruik en tracht waar mogelijk te helen en Shon Mi die in de binnenstad heel gedreven een opvang voor zwervers runt. De drankverslaafde Wesu die een zielige persoon lijkt komt uiteindelijk met heel wat verrassingen uit de hoek.
Blauwe Tomaten is een heel mooi geschreven en sterk gestructureerd boek dat je als lezer doet meeleven met al de diverse personages!
Over de auteur:
Elodie Heloise is de auteur van Herinneringen aan Curaçao (2006) Uitgeverij Memento Vivi, Carnaval op Curaçao (2011) Carib Publishing, Woestijnzand (2012) Uitgeverij In de Knipscheer en Shusu en Sir Raylison (2019) Fundashon Sembra Buki, haar eerste jeugdboek.
Diverse bijdragen leverde ze aan boeken van anderen waaronder Kas di Shon, Kas di Pueblo, Curacao Religions en Gods Wijngaard in de West.
Veel sociaal maatschappelijke thema’s leerde Elodie Heloise onderzoeken door haar werk voor de Curaçaose media. Tien jaar werkte ze onder andere voor het Antilliaans Dagblad als redacteur en voor de Amigoe als eindredacteur en hoofdredacteur. Verder schreef ze diverse columns voor onder andere radio paradise FM en had zij een rubriek ‘Face in the Crowd’ bij het Antiliaans Dagblad en ‘Uit de kunst’ (For di Arte) bij het Antilliaans Dagblad en de Extra.
