Geef me geld!

Binneneiland. Door: Josephine Johnson.

Als grote fan van Pelgrim langs Tinker Creek (Annie Dillard) wou ik heel graag Binneneiland lezen.

In de jaren ’60 koopt Johnson samen met haar man een boerderij met daaromheen een grote lap grond die ze laten verwilderen. Een jaar lang loopt zij daar rond, als een soort van gids, voor ons lezers. Ze beschrijft wat ze ziet, voelt, ruikt. Maand na maand noteert ze de veranderingen en de bezoekers die langskomen. Een grote verscheidenheid aan vogels maar ook vossen (wil ik ook zien!), buidelratten, katten, wasberen, bladluizen en lieveheersbeestjes.

Elk dier, elke plant, elk weerfenomeen wordt poëtisch beschreven en vaak krijgen we ook een heel gedetailleerde beschrijving van bijvoorbeeld de levenscyclus of de opbouw van het lichaam van een insect. Door te lezen leer je bij.

Johnson is niet doof en blind voor de buitenwereld: ze wordt ziek van de oorlog (Vietnam) die er woedt, de milieuvervuiling (toen al), het tekort aan groen in steden en zo veel meer. Daarom past zij in het rijtje van prachtige boeken dat momenteel verschijnt; zoals Graafdier (Dekker) en De Mierenkaravaan (Heitman).

Binneneiland is een boek dat je zin geeft om naar buiten te gaan, in elk seizoen. Fijn! Als er iemand een ferme hoop geld overheeft mag die me altijd wat geven: dan koop ik ook een grond om te laten verwilderen. Zin in!