Onder water

Alles geeft licht. Over verwondering, natuur, de innerlijke gloed van onszelf én die van de wereld om ons heen. Door: Julia Baird.

U kent het wel: een boek over iemand die heel ziek is (geweest), die daardoor het licht heeft gezien en dat met ons via een boek wil delen. Dit is zo een boek. Maar dan een goed! Aangeprezen door Matt Haig en dat begrijp ik. Ik prijs het ook aan. En niet alleen omwille van de mooie cover.

Baird is (alleenstaande) mama, journalist, auteur, columnist, fosforescentie fan én buitenzwemmer. Daarnaast heeft ze ook al enkele keren kanker overwonnen. Dat alles maakt dit tot een boeiend, fascinerend, enthousiasmerend, mooi boek.

Ze toont ons de lessen die ze zelf heeft geleerd en die haar hebben geholpen. Maar nooit op een belerende manier. Ze deelt enkel enthousiast wat ze ontdekte, neemt ons mee op sleeptouw; diep in de zee, in haar hoofd en haar hart.

Ontzag, verwondering, het “Regarde” van Colette; dat zijn de dingen die de wereld en je leven mooi kunnen maken. Of je nu ziek of gezond bent; kijk, voel en leef. Het zoeken naar fosforescentie doet ze letterlijk én figuurlijk. Ze zwemt (uiteindelijk) tussen de lichtpuntjes in de zee maar ontdekt ook grote en kleine lichtpuntjes in de vorm van vriendschap, stilte, activisme, ert, de maan, en zo veel meer.

De brief aan haar dochter is fenomenaal wijs en ontroerend mooi. Alles is er al, we moeten het gewoon willen, kunnen, durven zien. En ja, dat zijn inzichten die u al vaker hoorde (er moet dan toch wel een waarheid in zitten hé) maar niet op deze manier. Soms komt God er ook aan te pas maar laat dat alles u niet tegenhouden om in deze parel te duiken. (Mensen die wildzwemmen, ze hebben een wijsheid in zich waar ik van droom.)

Julia Baird is een fijne ontdekking waar we hopelijk nog meer van mogen lezen in de toekomst!