breekbare zoektocht naar een eigen identiteit

PeterTerrin werd geboren in het magische jaar 1968 en liet dertig jaar later zijn eerste bundel De Code verschijnen. In 2001 volgde zijn eerste roman, Kras. Hij werd twee keer genomineerd voor de AKO Literatuurprijs voor zijn roman Blanco en verhalenbundel De Bijeneters en won op 29 oktober 2012 deze prijs voor zijn roman Post Mortem. In 2010 werd zijn boek De bewaker ook genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. Mede voor zijn roman Post mortem werd hij ook genomineerd voor de Halewijnprijs 2012. Zijn roman De bewaker vond ik persoonlijk wel zijn sterkste werk. Maar elk werk van Peter Terrin is een heerlijke literaire ointdekking en dat geldt ook voor zijn laatste: Al het blauw, een roman vol onderhuidse spanning en genot.

Simon is negentien wanneer hij midden in een college wegloopt en een punt zet achter zijn studie. Hij weet niet hoe het verder moet, want zijn ouders hadden grote verwachtingen met hem en zonder diploma’s zal dat moeilijk lukken, vinden zij. Hij voelt zich een buitenstaander en vindt zijn draai niet in zijn geboortedorp en het eenvoudige milieu waarin hij is opgegroeid. Samen met zijn boezemvriend Marc, die uit een hoogstaander milieu komt slijt hij vele uren in Azzurra, het café van het zwembad, een wereld vol blauw, in het nabije provinciestadje. In de broeierige sfeer en de blauwe schittering van het nachtelijk verlichte water ontstaat een passionele relatie tussen Simon en Carla Binotto, de Italiaanse barvrouw, die twintig jaar ouder is. Simon en Carla zijn gelijkwaardige geliefden, ondanks het leeftijdsverschil en ondanks hun verschillende uitgangsposities: de jongen zoekt een nieuw leven, de vrouw moet zich redden binnen het leven dat ze heeft. Simon is absoluut niet haar toyboy want gaandeweg wordt hij sterker en sterker. niet het speeltje, hij is op een intuïtieve manier wijs, loyaal en hij wordt steeds sterker. Carla op haar beurt is de vrouw die openstaat voor liefde en weg wil vluchten in beschermende armen.

In mooi soms duister proza voert Peter Terrin de lezer mee naar de late jaren tachtig en naar Carla en Simon, met hun hunkering naar liefde en passie.

Ook Simons liefde voor zijn moeder is ontroerend, evenals de omgang met zijn vrienden, die alle op hun eigen manier licht parasiteren op zijn zuivere ziel zoals bijvoorbeeld de fotograaf Pieter. Het verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven, ook scènes die in het verleden spelen, waardoor alles voor de lezer in het heden gebeurt. Met Al het blauw levert Peter Terrin een prachtige literaire roman af waarin passie, liefde, zoeken en vinden op een uiterst fijnzinnige manier hun plaats krijgen.

Al het blauw is een even indringende als fijnzinnige roman over vriendschap en liefde, en over de breekbare zoektocht naar een eigen identiteit.