Eigenzinnigheid van eigen bodem

Dit interview werd voor Antwerpen Leest aangeleverd door stadslezer Katja Verbeeck die een leuke ontmoeting had met M.C.Crow ( of Martine Pauwels) die voor velen geen onbekende is. Wie is Martine en welk genre boeken schrijft u?

“Ik ben Martine Pauwels, geboren in Antwerpen in 1977. Ik woon al heel mijn leven in de stad en schrijf al vanaf ik de eerste woordjes op papier kon zetten. Mijn ouders hebben nog veel “krabbelwerkjes” van mij liggen. Het genre boeken dat ik schrijf is heel gevarieerd, net zoals ik. (lacht). Ik schrijf ook onder twee namen, mijn eigen naam en een pseudoniem naam. Mijn pseudoniem is om een onderscheid te maken tussen “veilige” en “volwassen” inhoud. De boeken die ik onder mijn eigen naam schrijf, zijn geschikt voor een leeftijd vanaf 13 of 14 jaar. Onder mijn pseudoniem naam M.G.Crow, schrijf ik historische fictie en fantasie. Eerder realisme. Ook romantiek maar niet voor gevoelige zieltjes. Hier reageer ik me een beetje op af en is het mijn volwassen ik die dat soort boeken schrijft. Als je niet tegen bloed kunt, moet je die boeken niet lezen. Als je wil lezen over paranormale motorijders, kan je beter de boeken lezen die verschenen zijn onder mijn eigen naam.”

Dus schrijven is eigenlijk altijd al een kinderdroom van je geweest?

“Ja, ik heb altijd schrijfster willen worden. Het is moeilijk om boeken uit te geven en als ik ooit een boek verkoop en uit de kosten kan komen, zal ik heel tevreden zijn. Het zal dus bij een hobby blijven, vrees ik.”

Je omschrijft jezelf als iemand die geen onzin aanneemt, als een vrijheid -strijder en van het paadje af. Hebben deze kenmerken te maken met hoe je bent als schrijfster?

“Als iedereen “zwart” zegt, heb ik het gevoel dat het “wit” is en omgekeerd. Ik ben een geboren dwarsligger en rebel. Ik heb een eigen schrijfstijl en heb een eigen publiek. Ik heb liever een selectief publiek dat waardeert wat ik schrijf, dan dat ik mij ga prostitueren om een massaal publiek te bereiken. Ik heb liever dat een paar mensen mijn boeken lezen, dan dat ik een massa product maak waar ik niet achter sta.”

Wanneer kwam je allereerste boek uit?

“Mijn eerste boek onder mijn eigen naam heb ik er ondertussen al terug uitgehaald, daar wil ik zelfs niet meer over praten. Ik ga zeker onder mijn eigen naam nog verder, met “Apocalyps Riders”. Twee jaar geleden kwam mijn eerste boek uit onder mijn pseudoniem en daar ben ik wel tevreden over. Mensen die boeken van mij lezen onder mijn eigen naam, hebben een bepaalde verwachting en weten dat ik shockerend schrijf omdat er expliciete dingen gaan instaan. “Achter maskers” is daar een voorbeeld van. Ik kan het vanuit een bepaalde stijl waarderen. Ofwel wel hou je ervan ofwel haat je het. Als je niet houdt van bloed en spanning, lees dan niet de boeken van M.G. Crow, dat geef ik je alvast mee.”

Vond je het belangrijk om jouw boeken in eigen beheer uit te geven?

“Ik wil de regie in eigen handen wil houden en ik hou niet van deadlines (lacht). Ik zeg niet dat ik nee zou zeggen tegen een uitgever die echt moeite zou doen. Ik weet dat ik geen commercieel succes zou zijn. Ik moet toch de kosten zelf betalen en rijk zou ik er niet van worden. Ik behoud dan liever de regie in eigen handen en beheer. Een boek schrijven is eerder een put graven met een berekend risico. Het is eigenlijk een oververzadigde markt. Schrijven is ontzettend moeilijk, je bent met verschillende dingen tegelijk bezig: het verhaal, de schrijftaal, de taalfouten en grammaticaregels. Ik schrijf mijn boeken in de verleden tijd. Ik moet nog veel leren maar geen enkele schrijver is volleerd.”

Waarom ben je begonnen met het schrijven in het genre van Young Adult en Fantasy?

“Ik hou van die zekere onschuld, die naïviteit en on-realisme. Een soort van mensdroom. Daarom dus het genre Young Adult. Hoe ik ben begonnen aan het genre “fantasy” komt door een vriendin, die helaas nu al overleden is, die me vroeg om een boek in genre fantasie te schrijven zonder draken en eenhoorns. Ik ben erin geslaagd zo’n boek te maken. Het is een hele weg geweest want het is met vallen en opstaan. Als ik zie hoe mijn eerste boek is en het laatste is er toch wel een groeiproces geweest. Ik heb ook een bepaald boek helemaal herschreven omdat ik er niet meer volledig achter stond.”

Waarom ben je dan nu aan het evolueren naar Dark Fantasy en historische fictie?

“Ik word ouder. Het is een heel ander concept als je schrijft als twintiger dan als veertiger. Ik ben volwassener geworden en geëvolueerd. Ik voel dat mijn demonen eruit moeten en ik niet alleen het engeltje los mag laten. Ik wil ook eens niet meer alleen braaf zijn en schrijf nu ook romantiek met een enge achtergrond. Een nieuwe manier om voorbehoedsmiddelen, zoals de pil, te vervangen: er is een slachting gebeurd in Antwerpen, over de 7000 mensen vermoord, op een gruwelijke wijze. Ik kan die feiten niet gaan veranderen, dat is zoals de film van Titanic: ik kan die boot niet laten aankomen in New York in plaats van hem te laten zinken. De feiten kan je nu eenmaal niet veranderen. Dat is de insteek geweest om dat soort fictie te gaan schrijven. Tussen alle gruwelijke feiten wil ik geen zwart/wit beeld creëren maar de menselijkheid nog wel laten zien. Ik kan de geschiedenis niet veranderen maar probeer er een positieve draai aan te geven. Ik zou graag een oorlogsroman schrijven, dat staat nog op mijn verlanglijstje. De research kost veel tijd: archieven opzoeken, met mensen praten die de oorlog hebben meegemaakt enzovoort. Daar ben ik nu nog niet aan toe.”

Hoe begin je te schrijven aan een boek?

“Met elk boek dat ik schreef ben ik anders begonnen. Ik begin met een begin en ik eindig met een einde. Het verhaal in mijn hoofd weet ik en welke elementen ik erin wil, maar de weg van begin tot einde is altijd anders en er komen tijdens het schrijven ook plotse wendingen. Met mijn laatste boek was ik met een idee begonnen en ik ben het beginnen uitwerken om te zien waar het me zou brengen. Op het einde werd het dan een “fantasy” verhaal terwijl dat in eerste instantie niet de opzet was. Ik snap zelf niet hoe ik dit heb gedaan, heb hier en daar wat scenes tussendoor geschreven en het is geworden wat het is.”

Ik las dat je nu meer onder het pseudoniem M.G Crow schrijft. Wat is daar de reden van?

“De huidige inspiratie flow. Ik ga zeker nog onder mijn eigen naam schrijven maar als ik een soort boek in mijn hoofd heb, wil ik die flow volgen. Ik heb nu zin om Hercules te veranderen, in iemand waar je de deegrol op wil gooien. Hij krijgt ook op het einde zijn straf hoor! Ik zet ook een geschiedenis verhaal een beetje om in een vrouwelijk perspectief. Die girlpower zit er bij mij toch een beetje in. Ik probeer ook altijd typetjes te maken die een beetje op mezelf lijken en als iedereen recht loopt, neem ik een bocht. Zo is dat ook met mijn typetjes in mijn verhaallijn.”

Heb je ooit overwogen om in een andere taal te schrijven dan het Nederlands?

“Ja, in het Engels. Omdat ik dan een groter publiek zou bereiken maar dan heb ik ook grotere concurrentie. Ik heb dan ook het gevoel dat ik mezelf verloochen. Waarom zou ik niet schrijven in mijn moedertaal? De “Leeuw van Vlaanderen” bijvoorbeeld. Hendrik Consciense was oorspronkelijk Franstalig. Uiteindelijk toch één van de eerste Nederlandstalige werken. Historisch is dat boek compleet fout, maar literair heeft het iets te weeg gebracht. Ik vind Nederlands trouwens een volwaardige taal om te schrijven.”

Hoelang doe je gemiddeld over het schrijven van een boek?

“Dat is heel afwisselend, dat hangt af van hoeveel tijd mijn redactie mij geeft. Ik heb ook nog proeflezers die mijn eerste versie lezen dus dat vraagt ook tijd. Een dun boekje schrijf ik op drie maanden, een dikker boek een jaar. De “draft” schrijven kan ik op een maand maar dan is het nog niet voor publicatie klaar.”

Werkt schrijven voor jou als iets ontspannend?

“Eerder therapeutisch, ik schrijf de dingen van mij af.”

Waar haal je inspiratie voor je boeken?

“Wel, het dagelijks leven en ook mijn eigen leven. Wie mij goed kent, herkent er stukken van.”

Ben je iemand die in moeilijke periodes in je leven naar een boek grijpt om te lezen of eerder naar de pen om te schrijven?

“Eerder naar de pen om te schrijven. Ik heb stapels boeken en eBooks op mijn ereader om te lezen maar ik kom er niet toe, kan mijn aandacht er niet bijhouden. Ik heb tijdens de lockdown wel depressies gehad en dan ontneemt mij de zin om te lezen. Schrijven is voor mij een uitlaatklep en momenteel ben ik in mijn schrijfmodus en dan gaat lezen me even niet af.”

Bestaat het perfecte boek?

“Ik ga eerlijk zijn: het perfecte boek bestaat niet en in elk boek zitten fouten. De kunst van een goed boek is niet foutloos schrijven maar het zo boeiend maken dat de lezer de fouten niet meer opmerkt.”

Heb je een favoriete schrijfplek?

“Met de laptop in de zetel of in bed. Als ik aan tafel moet zitten, laptop erbij, dan voelt het eerder als een verplichting dus ik wil gewoon chill en relaxed kunnen zitten om te schrijven.”

Heb je hulp gekregen bij het schrijven van uw boek?

“Ik heb een redactie die helpt en heb proeflezers. Het schrijven doe ik alleen maar het nalezen door anderen is echt wel nodig. Soms zit ik zo diep in een verhaal dat ik mijn personage eerst in een bad zet en dan even later in een douche, dat kan dus niet en dan is het goed dat de proeflezers of de redactie mij daar attent op maakt. Fouten maken doe iedereen maar de eerste versie is zelden meteen de juiste versie. Een boek is zeker 5 keer herschreven voor het gedrukt wordt.”

Heb je een tip voor beginnende schrijvers?

“De tip die ik je kan geven is gewoon: “beginnen”. Pak uw computer, pak uw pen en doe wat voor u gemakkelijk is. Heb je een idee of een gek zinnetje in je achterhoofd, schrijf het op. Wees ook niet bang dat het even niet goed loopt, leg het dan even opzij en doe met een ander stuk verder. Schrijven moet niet in chronologische volgorde verlopen. Probeer niet op 1 ding te focussen en af te werken, doe gewoon waar je op dat moment zin in hebt en de inspiratie voor hebt.”

Hecht je belang aan een verzorgde taal?

“Ja, ik zal niet zeggen dat het altijd lukt maar ik hecht belang aan verzorgde taal. Onder mijn eigen naam zorg ik dat de personages voor iedereen leesbaar en verstaanbaar zijn maar dat je toch weet dat ze van Antwerpen komen. Als ik bouwvakkers laat praten, dan is dat in het plat Antwerps!”

Er zijn verschillende dialecten in ons land. Welk dialect vind jij het leukst?

“Het Antwerps dialect natuurlijk maar ook dat van het Waasland. Mijn familie is van over het water en dat dialect vind ik ook echt wel leuk.”

Koop jij jouw boeken of huur je die in de bib?

“Ik koop de boeken omdat je daar het meest de schrijver mee helpt. Ik heb sinds ik de e-reader ontdekt heb, die vol eBooks geladen, die ik nog moet lezen. Omdat ik klein woon, heb geen plaats om fysieke boeken te kopen en uit te stallen en dan is die e-reader wel superhandig. Ik ben ook een echte boeken hamsteraar want ik kan heel moeilijk een boek wegdoen.”

Welk soort boeken geniet u voorkeur als lezer?

“Fantasy en horror. Maar door in verschillende boekenclubjes te zitten, ben ik uit mijn comfortzone gekomen en ook andere boeken beginnen lezen zoals een oorlogsroman, iets wat ik vroeger nooit aangeraakt zou hebben.”

Ligt er nu een boek op je nachtkastje?

“Avondster” van Eva Linden, een spannend boek!”

Heb je nog een boekentip voor onze lezers?

“Probeer eens uit je comfortzone te gaan, dat is mijn boekentip! Ontdek ook eens auteurs van eigen bodem of een onbekende auteur.”

Bedankt voor het interview en het boek dat u mij cadeau gaf!