De TopTips van Ine Schepmans van CronopiO

Hoe lang bestaat boekhandel Cronopio al en waarom ben je er mee gestart?

Dit is nu het achtste jaar, sinds 2015 ja. Gestart vanuit een passie en een droom die je wil verwezenlijken. Die droom had ik al een tijd en dan zijn er plots factoren in je leven die maken dat je de stap zet. Ik had er steeds een goed gevoel bij. In Antwerpen is er ruimte voor zo’n boekhandel, dacht ik.

Ondertussen zijn er nog boekhandels bijgekomen maar we groeien nog steeds zachtjes verder dus het klopte wel. Door zeer bewust een selectie te maken creëer je ook een eigen sfeer en kun je je onderscheiden.

Zit dat ook in de naam? Niet iedereen kent het personagetype, ik dacht van oorsprong van Julio Cortazar.

We hebben die naam heel intuïtief gekozen. Zeker omdat ik mij in de levensfilosofie van Cortazar kan vinden. Die was heel optimistisch maar ging ook, waar nodig, tegen de stroom in. Zo was dat personage.

Ik las ook ergens: het symbool van creativiteit, een ‘free spirit’ en een persoonlijkheid. Dat is een mooie combinatie.

(lacht) Ook wel het speelse, en de zin voor humor. Het was tegelijk een knipoog naar de selectie Spaanse literatuur die wij ook aanbieden.

Verschillende boeken bied je aan in verschillende talen. Een bewuste keuze.

Zeker. Ik vind het ook fijn die bij mekaar te leggen. Dat je kunt kiezen voor het origineel of voor een vertaling. Die talen verrijken het aanbod.

Worden er dan bijvoorbeeld ook vele Spaanse boeken verkocht?

Er is een publiek voor. Mensen die talen studeren en graag eens iets lezen in die taal. Of Spaanse expats die de weg vinden. Er is ook een nieuwe lichting Zuid-Amerikaanse auteurs, en dan is het interessant zowel het origineel als de vertaling te kunnen aanbieden. Maar uiteraard blijft de overgrote meerderheid Nederlands- en Engelstalige boeken, naast een kleine selectie Franse literatuur.

Hoe doe je je selectie? Want je moet selecteren – je kunt niet alles aanbieden.

Zeker je moet selecteren – er is altijd plaatsgebrek (lacht). Ik maak mijn selectie op basis van ... alles eigenlijk: vakbladen, leveranciers, heel de dag door: grasduinen op websites, recensies, maar ook via tips en weetjes en verhalen van klanten, van overal.

Zo doe ik zelf ook nog veel ontdekkingen.

Dat is uiteraard zeer moeilijk. Drie is zo weinig.

Wie ik meestal in huis heb en via een klant heb ontdekt is Etal Adnan. Een heel boeiende dame, in 1925 in Beiroet geboren - en twee jaar geleden in Parijs overleden. Een vastberaden persoonlijkheid, die ook heel dicht bij zichzelf blijft. Ze schrijft over politieke toestanden maar ook over heel gewone dingen. Haar taal is poëtisch en heeft een bijzondere ‘schwung’. Een heel aparte stem. Voor mij was het een openbaring. Jammer: er is niets beschikbaar in het Nederlands. Zelfs in het Engels is het moeilijk te krijgen.

Dit ben ik op het moment aan ’t lezen: Nastassja Martin: Geloven in het wild. Een Franse antropologe die voornamelijk onderzoek doet in Alaska en het Russische schiereiland Kamtsjatka.

Ze komt in contact met volkeren maar ook met beren. Op zekere dag heeft ze een ontmoeting met een beer waar geen ontkomen aan is. Het leidt tot een gevecht. Wonderlijk genoeg overleeft ze het maar de beer heeft een stuk van haar kaak gebeten.

Maar ze schrijft vooral over wat haar fascineert aan het wilde van het dier. Wat ze bij zichzelf terugvindt en wat in ieder van ons zit. Dit is een literair essay waar ze daar dieper op in gaat. Heel apart – heel aangrijpend.

En ook wel heel erg van nu: hoe is onze band met dier, natuur. Wat zijn we kwijt.

Ja en hoe gaan we ermee om? Zijn het werelden die in mekaar of uit elkaar vloeien. Heel bijzonder.

En dan ook: recent werk van Carlo Rovelli: Anaximander. Carlo Rovelli is een auteur die op zeer toegankelijke en heldere manier schrijft over zeer ingewikkelde dingen.

Hier gaat het over hoe het wereldbeeld veranderde 26 eeuwen geleden. Hoe hij, Anaximander, al inzag dat de aarde een grote steen was die ‘zweefde’, zonder dat hij dit kon bewijzen.

Tegelijkertijd is het ook de bakermat van anders denken: niet enkel het religieuze of mythische denken, of het dogmatische, maar het nieuwsgierige denken. Het niet weten maar in vraag stellen. Nog niet vertaald maar in een zeer toegankelijk Engels. Zeer interessant.

Bijzondere keuzes!

Daar zijn boekhandels voor.

Niet om wat overal voorhanden is te etaleren, wij bieden dat ook aan maar er is zoveel meer waardevols. Die bijzondere, waardevolle parels, die soms in anonimiteit dreigen te verdwijnen, die schuiven wij graag naar voor.

"Een Cronopio is een soort fictieve persoon die verschijnt in werken van de Argentijnse auteur Julio Cortázar. Samen met Famas en Esperanzas zijn Cronopios het onderwerp van meerdere korte verhalen.

Cronopio’s hebben lak aan plechtstatigheid en conventies; ze zijn poëtisch, chaotisch, driftig, speels, houden van dansen en er is weinig voor nodig om hen van een toestand van enorme blijdschap naar diepe tristesse te doen overschakelen en omgekeerd."

Door Tony Vanderheyden