Een ontdekkingstocht naar identiteit. Origineel & mooi geschreven!

3.5 sterren

Heitmans 2de boek 'Wormmaan' stelt niet teleur: opnieuw (net als bij haar 1e boek De Wateraap) werd mijn aandacht meteen getrokken door de mooie omslag en intrigerende titel. En ook inhoudelijk bleek het een heel knap werk.

Dat de schrijfster biologie heeft gestudeerd is duidelijk, haar liefde en passie voor al wat leeft en groeit is overtuigend. Van dwergolifanten, aardwormen tot erwtensoorten en de Flores-mens; het boek zit vol kennis en weetjes en is inhoudelijk erg interessant.
Toch is het bovenal haar schrijfstijl die haar compleet uniek maakt met momenten bijna poëtisch mooi. Ik heb het boek in 1 ruk uitgelezen op een paar uurtjes tijd. Daar wil ik echter niet mee zeggen dat het een eenvoudig of gemakkelijk boek is - in tegendeel misschien zelfs - maar intrigerend is het zeker.

De roman heeft 2 verhaallijnen, de ene speelt zich af in het heden, de andere in een ver ver verleden. Beide hoofdpersonages zijn zoekende naar hun eigen identiteit in de hen omringende wereld. Verder wil ik eigenlijk vooral niet veel verklappen! Een bijzondere ontdekkingstocht, laat ik het daar op houden.

Een stukje tekst: 'Het is waar, ouder worden maakt blind. Na de jeugd, nadat alle lege plekken in je binnenste zijn ingekleurd, alle vragen zijn beantwoord of kinderachtig bevonden, verdwijnt geruisloos het mysterie en daarmee de mogelijkheid. We willen te graag begrijpen, dus maken we plaats en groeien er zo snel mogelijk naartoe. Vullen de ruimte met onszelf, zoals de worm zijn gang. Daarbuiten bestaat er niets (...).'

Voor fans van de stam van de holenbeer van J.M. Auel en Diepdiepblauw van Nikki Dekker. Een zoektocht naar identiteit, een verrassende mix tussen biologie, fantasy & prehistorie.