"waar ik een soort van huiduitslag van krijg van dingen als grenzen aangeven"
Dit boek werd geschreven al wandelend in het park naast mijn huis, op een mobiele telefoon, zonder leestekens. Op een gevatte & eerlijke manier wandel je met de auteur mee door een periode in haar leven die blootlegt waar alles om gaat: zorgen voor elkaar!
Het boek is een pleidooi om te voelen wat je voelt en je grenzen te laten buigen zodat je elkaar kan ontmoeten ergens in het midden.
Synopsis
Suzanne Grotenhuis wandelt na de geboorte van haar zoon dagelijks door het park omdat hij anders niet kan slapen. Het is een erg eenzame periode voor haar. Volgens haar omgeving moet ze goed voor zichzelf zorgen. Maar het zijn net haar toevallige ontmoetingen in het park die zo veel verschil maken. In dit boek deelt ze haar gedachten over zelfzorg en verbinding met anderen.
