Een realiteit die poëtisch beheerst kon worden

Een handvol leegten

geronnen moed

heb ik gevochten,

gezocht een

doelwit voor mijn

stollend bloed;

ik nam in trotse

wanhoop mee

een handvol leegten

als trofee.

Oda Blinder, pseudoniem van Maria Yolanda Corsen (Willemstad (Curaçao), ° november 1918, + 30 juli 1969) was een Curaçaos-Nederlandse dichteres.

Ze was een belangrijke stem binnen de Nederlandstalige Curaçaose literatuur. En ze was tevens de eerste vrouwelijke stem. Een jaar voor haar dood verscheen haar debuutbundel (1968): ‘brieven van een Curaçaose blinde’ en andere gedichten. De 35 voorgelezen gedichten uit de tijd van haar debuutbundel verschenen in druk onder de titel Curaçao bij nacht. Lettend op de vorm valt direct haar voorliefde op voor het korte gedicht. Toch schreef ze ook langer werk. Er bestaat een typoscript met een reeks van twaalf prozagedichten met de titel ‘Wazig landschap’, die deels is opgenomen in Verzamelde stilte. Het onderwerp van Blinder is de vaak heftig gevoelde, en lichamelijk beleefde, afwezigheid van de geliefde, gekoppeld aan de onontkoombaarheid daarvan. Een ander onderwerp is de religieuze beleving gericht op de vrouw, de madonna en het kruisbeeld. Het rooms-katholieke geloof moet voor Yolanda Corsen zeer belangrijk zijn geweest. Dat is te horen aan en te zien in de gedichten ‘Vóór een Madonna’, ‘Mater Dolorosa’, Confiteor’ en ‘Voor een kruisbeeld’. Aanvankelijk werd haar werk nogal eens als surreëel, zelfs als surrealistisch getypeerd.

Zelf zag zij haar gedichten als “simpel” en als “gevoelsbrokken”, zo wil ze kwijt aan het tijdschrift Trotwaer. Voor haar moet de inhoud van het eigen werk een realiteit geweest zijn die poëtisch beheerst kon worden, geen surreële geheimzinnigheid.