Ongenadig

Tussenhuids. Door: Lenen Beelen.

Dó judge a book by it’s cover want wow: wat een prachtig exemplaar siert er Tussenhuids! Perfect gewoonweg. Ik heb zo veel zin om hem van het boek te scheuren en aan mijn muur op te hangen.

Beelen is psycholoog en ik las in een recensie van haar debuut dat je dat kan merken in het boek. En ja; dat beaam ik. Maar niet op een overdreven of belerende manier, wél doordat de personages heel goed uitgewerkt zijn als unieke individuen.

Moia (de hoofdpersoon) worstelt op een ingetogen maar diepgravende manier met haar heden én verleden en dat knaagt aan je als lezer; doordat Beelen het zo goed weet te verbeelden. Tussenhuids lezen voelde voor mij een beetje als kijken naar de film All of Us Strangers: je ziel wordt langzaamaan blootgelegd én ingekerfd. Het verhaal laat je lamgeslagen achter. Hoewel beide verhalen op veel vlakken verschillen hebben ze de thema’s: verlies, eenzaamheid en trauma gemeen.

Boek maar al een sessie bij je therapeut voor als je het boek uit hebt want Tussenhuids kruipt ongenadig onder je huid.