The time of our singing

Identiteit. Rassensegregatie. De verbindende kracht van muziek. De relativiteit van de tijd. Ziedaar de thema's van deze ontroerende episch-historische familieroman die Powers in een wonderbaarlijk intelligente symbiose verweeft.

Het meest pakkende vond ik de zéér kritische belichting van de rassenhaat in de USA. De tijdspanne is de 20e eeuw vanaf vlak vóór WOII. Ondanks mijn jarenlange verblijf in dat land toen, ondervond ik als 'blanke' niet die scherpe discriminatie waarmee de protagonisten in de roman geconfronteerd worden.

De verteller is het middelste kind van drie afstammelingen van ouders van gemengd ras: de Joodse vader is een Duitse holocaust-vluchteling, de moeder een zwarte Amerikaanse uit de ver verleden meester-slaaf mengkroes. De hele familie is bijzonder muzikaal getalenteerd, maar hun diverse carrières beletten hun ontgoochelingen of zelfs neergang niet. Hun leven is een zoektocht naar identiteit met verbluffend maar steeds wisselend succes. Het verhaal is zo waarachtig dat je als lezer bij de vele verwijzingen naar gebeurtenissen en figuren uit de Civil Rights Movement niets anders kan dan af en toe google consulteren.

Geschreven in 2003 is dit een meesterwerk dat jammer genoeg nog altijd actueel is. De Nederlandse vertaling heeft dan ook gepast als titel 'Het zingen van de tijd'. De roman eindigt met het mengen van de tijd, het besef van eenheid doorheen de muziek. Heel mooi en troostend.