Fan!

Ik lees dat er een derde boek komt in de Sassen-reeks over Joshua en ik denk: hoera! En vlak daarna denk ik: help! Want het kan toch bijna niet anders dan dat Neem een kip gaat tegenvallen? Nog beter dan de vorige delen kan gewoon niet…

En toch was het er weer boenk op. Heb ik genoten van elke pagina, letter, tekening. Las ik als een bezetene om het boek uit te hebben en viel ik in een zwart gat toen het (veel te snel) uit was…

Joshua en zijn vrienden Dylan en Sergio, zijn vriendin Lindsey, papa, broers en zus: alle oudgedienden komen weer aan bod. Zo fijn om personages die je nauw aan het hart liggen weer te mogen begroeten. En nog fijner was het om Zivan terug te zien (lezen).

Sassen slaagt er wederom in om de personages van het papier te laten stappen, recht je hoofd en hart in. Hun dialogen zijn levensecht en de onderwerpen waarover ze het hebben zijn activistisch, zonder ooit belerend te zijn. Hoe Erna sassen daarin slaagt is echt geweldig.

Neem een kip is een pareltje. En als je de andere twee delen nog niet gelezen hebt: zeker doen. Ik ben grote fan! Geniet ervan.