Ontroerende en humoristische momenten in een woonzorgcentrum

Thomas volgt een opleiding tot verpleger. Niet omdat dat een roeping is maar wel omdat zijn moeder ook in de zorg werkt en zo leek dat dus een logische keuze.

De stage lijkt echter één groot fiasco te worden. Thomas botst onmiddellijk met een aantal collega’s en ook met de bewoners heeft hij absoluut geen voeling. Stapje voor stapje leert hij echter de mens achter de bejaarde te zien en met sommigen krijgt hij zelfs een echt goede band. Ook een aantal collega’s had hij toch niet zo juist ingeschat want niet alles is zomaar zwart of wit.

Wanneer dan blijkt dat de directie heel andere plannen heeft dan wat ze aan de bewoners en hun familie vertellen, besluit Thomas de ouderen te steunen. Hij lijkt zelfs echt zijn roeping gevonden te hebben maar dan komt zelf in de problemen en is zijn toekomst plots heel onzeker.