Grand Union: wervelend en prikkelend

Lees het origineel, LeesSamen of wissel ervaringen uit met huisgenoten en vrienden.

Zadie Smith verandert wel eens van idee en gaf dat eerder al grif toe (Essaybundel “Changing My Mind). Veranderlijkheid en wendbaarheid zijn troeven voor een schrijfster met haar talent.

In haar eerste bundel kortverhalen “Grand Union” is geen van de- schijnbaar moeiteloos geschreven - verhalen gelijk. Verschillende genres, stijlen, tijdsperiodes, locaties, personages en perspectieven passeren de revue.

Echt iets voor nieuwsgierige, wendbare lezers die nu tijdelijk een aantal prikkels moeten missen en hoogstens een “reis rond de kamer” kunnen maken of in een virtuele bubbel gelijkgestemden ontmoeten.

Zadie Smith heeft duidelijk oog en oor voor de menselijke conditie, intermenselijke onhandigheden en het taaleigen dat daarbij hoort. De dialogen en monologen bestrijken het hele spectrum van droogkomisch (Marlon Brando en medepassagiers in het broodje-aap-verhaal “Escape from New York”) over diep menselijk (ouders en pubers in “The Dialectic”) tot grappig herkenbaar (ouderlijke bedenkingen bij invulblaadjes met schoolwerk- Iemand? In “Parents’ Morning Epiphany”).

“Dialogue:

The illustration underneath, on the children’s worksheet, is a blank speech bubble. Nothing in it- just empty space. And yet in this matter, the worksheet is surely correct: these days it’s best to say nothing.”

Escape from New York voorgelezen door Zadie Smith zelf is te beluisteren via de website van The New Yorker:

luister hier