Pielewuiters
De tuin van mijn Baba. Tekst: Jordan Scott. Illustraties: Sydney Smith. Vertaling: Edward van de Vendel.
Woehoe, een nieuw boek van het top trio (Scott – Smith – van de Vendel) dat ons de parel Ik praat als een rivier gaf. Mijn verwachtingen waren torenhoog en zijn… overtroffen! Dit boek is nóg mooier, ontroerender, hartverwarmender.
In dit verhaal maken we kennis met oma (Baba) en haar kleinzoon. Het verhaal deed me denken aan mijn moemoe, mijn eigen Baba. Hoe ik vaak met haar in de tuin bezig was, de dingen die ze me stilzwijgend vertelde. Mijn liefde voor tuinieren heb ik van haar.
Waar ik mijn liefde voor wormen vandaan heb, geen idee. Maar sinds De tuin van mijn Baba weet ik dat ik niet de enige ben die van deze wonderbaarlijke beestjes houdt. Vaak als ik door de regen fiets zie ik ze op de rijweg kronkelen, ik heb dan altijd de neiging om ze op te rapen zodat ze niet overreden worden. Maar ja, wat doe je dan met die regenworm? Van Baba leerde ik een fijn trucje. Eentje dat ik ook ga toepassen.
Als u binnenkort iemand gebukt naast haar fiets ziet staan terwijl het pijpenstelen regent dan ben ik dat. Dat is wat dit boek met je doet, u weze gewaarschuwd. Magisch mooie verhalen maken een wijzer mens van je. Geniet van deze poëtische parel!
