Geweldig!
Dit is het zevende faxboek in de reeks Faxen aan Ger. Boek na boek wordt Mizee nog beter. Ik geniet hier zo van!
De pech, de zwaarheid en het zweven is wederom een pareltje. 380 pagina’s genieten. Ik moest er even inkomen, wist niet meer goed wie wie was, maar algauw was ik vertrokken en weer verslaafd.
Mijn onderlijnpotlood heeft overuren gemaakt. Nicolien Mizee is zo anders, zo eerlijk, zo wijs; ik hou van alles van haar. Hoe ze denkt, schrijft, handelt, faxt,… Heel afwijkend, beter gezegd: opwijkend.
Haar kronkels, bezwaren, angsten, twijfels, vragen, onzekerheden maar ook haar kleine gelukjes zijn zo herkenbaar. En hoewel ze alles best droog observerend beschrijft fonkelt haar schrijven van leven, liefde en lust. Mizee schrijft en leeft ‘wholehearted’, zonder rem, en daar hou ik van.
De faxen in dit boek dateren van 2001 dus ik hoop dat we nog decennialang mogen blijven meelezen. Ben een grote fan!
Synopsis
Brieven in faxvorm van een schrijfster aan haar mentor over oude en nieuwe obstakels in haar leven, zoals het niet meer kunnen schrijven door RSI en de nominatie van haar debuutroman voor de longlist van de Librisprijs.
