Voor Connie fans!

De minnaar. Door: Marguerite Duras.

Een boek dat ik al lang wil lezen. Als fan van Connie Palmen hoorde ik haar vaak vertellen hoe zij fan van De Minnaar, én Duras zelf is. Eindelijk is er een versie van dit boek met een voorwoord van la Palmen zelf; dat moest ik natuurlijk hebben.

Nu ik het uit heb begrijp ik waarom Connie fan is. Wat een boek, wat een verhaal. Je leest het in één koortsachtige ruk uit. Op amper 94 pagina’s word je ondergedompeld in een wereld die je nooit meer vergeet. De benauwde, verwarrende, liefdeloze wereld van een jong pubermeisje dat wordt uitverkoren door een oudere Chinese man om zijn minnares te worden.

Dat meisje is Duras zelf en dat maakt het des te schrijnender maar ook mooier (qua boek). Ze slaagt erin om haar verhaal afstandelijk maar ook heel persoonlijk en intiem te vertellen. Zonder ooit echt voor de emotie te gaan. Indrukwekkend.

Je vraagt je af of er moest gebeuren wat er gebeurde om van Duras de schrijver te maken die ze is (geworden). Ik hoop van niet maar ik vrees stiekem van wel. Haar toon, haar nietsontziende blik, haar moed en eerlijkheid zijn bewonderenswaardig.

Heel blij dat Salamander deze klassieker weer een nieuw leven gaf!