Een autobiografie die diep persoonlijk en intens politiek is
Met inzicht, humor, formele vindingrijkheid en lyriek spoelt Viet Thanh Nguyen in A Man of Two Faces de film van zijn eigen leven terug. Hij breidt het genre van persoonlijke memoires uit door grotere verhalen over vluchtelingschap, kolonisatie en ideeën over Vietnam en Amerika te erkennen, en schrijft met zijn kenmerkende sardonische humor en scherpzinnige analyse, evenals een diepe emotionele openheid over zijn leven als vader en zoon.
Op vierjarige leeftijd worden Nguyen en zijn familie gedwongen zijn geboorteplaats Ban Mê Thuột te ontvluchten en als vluchtelingen naar de VS te komen. Nadat hij bij zijn broer en ouders is weggehaald en bij een alleenstaand gezin is ondergebracht, mag Nguyen zich later hervestigen in zijn eigen gezin in de buitenwijk San José. Maar er gaat geweld schuil achter de zonnige façade van wat hij AMERICA™ noemt. Op kerstavond, als Nguyen negen is, ontdekt hij terwijl hij thuis tekenfilms kijkt, dat zijn ouders zijn neergeschoten terwijl ze aan het werk waren in hun supermarkt, de SàiGòn Mới, een plek waar hij soms helpt blikken fruit te prijzen met een stickerpistool. Jaren later, als tiener, gooit het bloedstollende drama uit de films over de Vietnamoorlog, zoals Apocalypse Now, Nguyen in een existentiële crisis: hoe kan hij zowel Amerikaan als Vietnamees zijn, zowel de moordenaar als de persoon die wordt vermoord? Wanneer hij hoort over een geadopteerde zus die in Vietnam is gebleven en haar uiteindelijk bezoekt, begint hij te begrijpen hoeveel zijn ouders hebben achtergelaten. En naarmate zijn ouders ouder worden, maakt hij zich steeds meer zorgen over hun comfort en zorg, en realiseert hij zich dat sommige van hun oudere wonden weer opengaan.
“Dit is een oorlogsverhaal”, schrijft Nguyen, een veelgeprezen auteur van fictie ( The Sympathizer , The Refugees ) en non-fictie ( Nothing Ever Dies ), in een autobiografie die diep persoonlijk en intens politiek is
Nguyen speelt met vorm en structuur op een manier die in de handen van een minder begaafde schrijver uit de hand zou kunnen lopen, maar hij kan van onderwerp naar onderwerp springen en weer rondcirkelen met de precisie en het kunstenaarschap van een Olympische gymnast op een evenwichtsbalk. . Niets is veilig voor zijn uithaalpen. Hoezeer Nguyen de rol van Amerika in de mondiale bloedbaden en het aanhoudende racisme ook hekelt, hij houdt zich ook bezig met diepgaand zelfonderzoek
